W wielu miejscach była to ziemia przesiąknięta krwią i łzami. Krwią, bo historia Bieszczadów, szczególnie w pierwszej połowie XX wieku była okrutna i tragiczna dla mieszkańców tego, jakże pięknego zakątka Polski.
Czytaj także: Wspomnienie o Michale Giercuszkiewiczu
Oglądając galerię, zadumajmy się nad losem tych, których z nami już nie ma.
Bieszczadzkie Zaduszki
Zapomniane, mchem porośnięte,
Wśród drzew, krzewów, zarośli,
Mogiły Tych, którzy odeszli, a tutaj żyli…
Nie wiemy kto śpi snem wiecznym
Pod krzyżem prawosławnym czy Chrystusem ukrzyżowanym…
Wiedzą brzozy, świerki, jodły bieszczadzkie,
Szumiąc nad grobami
Zmawiają Wieczne Odpoczywanie…
UlaS
