W 1590 roku w dolinie Muczny, założono małą wioskę Dołhyłuh. Później, od potoku zmieniono jej nazwę na Muczne. Przed II wojną światową miejscowość liczyła osiem domów i była przysiółkiem Dźwiniacza Górnego. W połowie XIX wieku zaczęto wytwarzać tu potaż. Muczne zlokalizowane było na trasie zbudowanej na początku XX wieku bieszczadzkich kolejek leśnych prowadzących do dolin Wołosatego, Terebowca i stacji końcowej w Sokolikach Górskich. Na grzbiecie Jeleniowatego istniała gajówka o nazwie Brenzberg. W 1944 roku oddział Ukraińskiej Powstańczej Armii zamordował 74 osoby narodowości polskiej.
Fot. zygmunt-ra/fotopolska.eu | 5 lipca 2008 rok. Wjazd do Mucznego od strony Tarnawy Niżnej
Po II wojnie światowej nie zachował się w Mucznem żaden dom. Początki nowego osadnictwa to lata 70-te, kiedy do wsi przybyli pierwsi pracownicy leśni. W 1975 roku tą bieszczadzką miejscowość wraz z ogromnym obszarem leśnym, ciągnącym się aż do Sianek przejął Urząd Rady Ministrów, organizując tam ośrodek łowiecki z hotelem i drewnianymi willami. Poprawiono też infrastrukturę drogową. W okresie tym Muczne było zamkniętą enklawą, służącą członkom rządu i gościom dewizowym rozmiłowanym w polowaniach. Piecze nad nią sprawował pułkownik Kazimierz Doskoczyński, na którego cześć nazwę wsi zmieniono na Kazimierzowo. Funkcjonowała ona od 1 października 1977 roku do 1 kwietnia 1981 roku. W maju 1981 roku pod naciskiem Solidarności Bieszczadzkiej obszar Mucznego przekazano z powrotem służbie leśnej, pod zarząd Nadleśnictwa Stuposiany.
Muczne leży w dolinie potoku Muczny. Położone jest na 715-735 m n.p.m., pomiędzy Bukowym Berdem a Jeleniowatym. Oddalone 10 kilometrów drogą przez las od Stuposian. Dzisiaj miejscowość ta jest jednym z najbardziej cichych i uroczych zakątków. Znajduje się tam między innymi drewniany kościół świętego Huberta, pomnik przyrody Jodła Elżbieta, wielki budynek Centrum Promocji Leśnictwa, a w nim restauracja, miejsca noclegowe czy wystawa przyrodnicza. W zimie można skorzystać z dobrze przygotowanych tras biegowych. Z Mucznego rozpoczyna się także ścieżka na szczyt Jeleniowatego, gdzie zlokalizowana jest 34-metrowa wieża widokowa, jak również żółty szlak prowadzący na Bukowe Berdo. Bez wątpienia nazwa tej wioski kojarzona jest przede wszystkim z pokazową zagrodą żubrów. Na kilkanaście zabudowań składających się na całe Muczne, większość obecnie zajmuje się wynajmem domków lub pokoi.
Do Mucznego aktualnie dostaniemy się jedynie własnymi pojazdami, bądź busami, które przewożą turystów między szlakami. Komunikacja publiczna w okresie pozawakacyjnym nie kursuje.
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.