![Polańczyk kiedyś i dziś. Zobaczcie, jak na przestrzeni lat zmieniło się to miejsce [ARCHIWALNE ZDJĘCIA] - Zdjęcie główne](https://static.korso.pl/wbieszczady/articles/image/58379ca4-1f0b-4759-bd66-b3cbf5ba1dc3)
Polańczyk, choć dziś kojarzony głównie z turystyką i uzdrowiskami, ma bogatą historię sięgającą 1580 roku, kiedy istniał pod nazwą Poleszczańskie. Nazwa ta pochodziła od potoku Leszczyńskich, a wieś została założona na prawie wołoskim na terenach należących do rodu Kmitów. Wkrótce potem miejscowość została przekazana Markowi Stadnickiemu, który był synem siostry wojewody Katarzyny Kmicianki i pełnił funkcję posła oraz podczaszego krakowskiego.
Dopiero w XVII wieku pojawiła się znana nam dzisiaj nazwa Polańczyk. Orzeczenie Królewskiego Trybunału Lubelskiego z 1655 roku wspomina już o Polańczyku, który stał się przedmiotem sporu pomiędzy rodami Pobiedzińskich i Stadnickich. Przemiana ta miała miejsce, gdy wieś przeszła pod władanie rodu Polańskich pod koniec XVII wieku. Kolejnymi właścicielami Polańczyka byli między innymi Zielonkowie, Hermanowscy, Stadniccy i Balowie.
Polańczyk w okresie galicyjskim
W czasie rozbiorów Polski, Polańczyk należał do kolejnych właścicieli, w tym do Karsznickich, hrabiego Sołtyka czy Kazimierza Kuczkowskiego. Zmienność właścicieli charakterystyczna dla polskiej szlachty tych czasów świadczy o strategicznym położeniu miejscowości. W połowie XIX wieku Polańczyk trafił w ręce Elżbiety Leszczyńskiej i współwłaścicieli, którzy zarządzali majątkiem aż do 1945 roku. Okres galicyjski był czasem, kiedy Polańczyk funkcjonował jako typowa wiejska miejscowość. Mimo zawirowań politycznych, wieś nie traciła na znaczeniu, pozostając ważnym ośrodkiem w regionie.
II wojna światowa i trudne lata powojenne
W czasie II wojny światowej Polańczyk, jak wiele innych miejscowości w regionie, doświadczył tragicznych wydarzeń. 25 lipca 1945 roku ukraińscy nacjonaliści zaatakowali wieś, niszcząc polskie gospodarstwa i zabijając kilku mieszkańców. Po wojnie doszło do wysiedleń ludności ukraińskiej i rusińskiej z Polańczyka. Dopiero po tych burzliwych latach rozpoczęła się nowa era dla tej miejscowości.
Przemiana w turystyczny i uzdrowiskowy ośrodek
Rok 1968 przyniósł Polańczykowi nową szansę na rozwój. Po utworzeniu Jeziora Solińskiego miejscowość zaczęła przyciągać coraz więcej turystów, którzy dostrzegli potencjał malowniczo położonego miejsca. Jezioro Solińskie stało się jednym z głównych magnesów przyciągających odwiedzających, a Polańczyk szybko przekształcił się w ośrodek turystyczny i uzdrowiskowy. W 1974 roku, na mocy ustawy o uzdrowiskach, miejscowość oficjalnie uznano za miejsce spełniające warunki do prowadzenia lecznictwa uzdrowiskowego. Ten status umożliwił rozwój licznych sanatoriów i domów wypoczynkowych, a w 1999 roku Polańczyk uzyskał status uzdrowiska.Miejscowość zaczęła rozwijać się jako jedno z najważniejszych uzdrowisk w regionie, oferując zabiegi lecznicze dla osób z różnymi schorzeniami.
Sanatoria i współczesny rozwój
Obecnie Polańczyk to dynamicznie rozwijający się ośrodek turystyczny i uzdrowiskowy. W miejscowości działają sanatoria takie jak „Amer-Pol”, „Atrium”, „Dedal”, „Plon” i „Solinka”, które mogą jednocześnie przyjąć około 900 pacjentów. Sanatoria te oferują zabiegi lecznicze dla osób z chorobami ortopedyczno-urazowymi, reumatycznymi, endokrynologicznymi, kardiologicznymi, a także dla osób cierpiących na nadciśnienie, schorzenia dróg oddechowych oraz cukrzycę.Dzięki walorom zdrowotnym i malowniczemu położeniu, Polańczyk jest obecnie jednym z najpopularniejszych ośrodków turystycznych w województwie. Łączy w sobie historię, turystykę i lecznictwo uzdrowiskowe, co sprawia, że przyciąga zarówno kuracjuszy, jak i turystów poszukujących aktywnego wypoczynku.
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.