Prawie dwa temu lasy bukowe rosnące na terenie Bieszczadzkiego Parku Narodowego zostały wpisane na listę Światowego Dziedzictwa Przyrodniczego UNESCO i tym samym weszły one w skład europejskiego obiektu „Pierwotne lasy bukowe Karpat i innych regionów Europy". Tworzą go 94 obszary w 18 europejskich krajach. Oprócz bieszczadzkich buków na liście są też między innymi kompleksy leśne w Bośni i Hercegowinie, Czechach, Francji, Macedonii Północnej i Szwajcarii. Pierwotnie w skład obiektu wchodziły dobrze zachowane lasy bukowe Albanii, Austrii, Belgii, Bułgarii, Chorwacji, Niemiec, Włoch, Rumunii, Słowacji, Słowenii, Hiszpanii i Ukrainy.
Lasy bukowe w Bieszczadach
Rezerwaty bukowe z Bieszczadzkiego Parku Narodowego (w paśmie granicznym i dolinie Górnej Solinki, na zboczach Połoniny Wetlińskiej i Smereka, w dolinie Terebowca i dolinie Wołosatki) mają łączną powierzchnię blisko 3300 hektara.W ocenie przyrodników pierwotne lasy bukowe w Karpatach są przykładem zachowanego w stanie nienaruszonym kompleksu leśnego strefy umiarkowanej i jednocześnie najbardziej kompletnego systemu ekologicznego europejskich lasów bukowych. Jest to także bezcenny rezerwuar materiału genetycznego nie tylko buków, ale także wielu innych gatunków związanych z tego typu siedliskiem leśnym.
Skarby przyrody Bieszczadzkiego Parku Narodowego
Bieszczadzki Park Narodowy obejmuje ochroną najcenniejsze fragmenty przyrody obszaru polskich Karpat Wschodnich. Zajmuje powierzchnię prawie 30 tysięcy hektarów. Jest trzecim co do wielkości parkiem narodowym w Polsce ze specyficznym piętrowym układem roślinności, spotykanym tylko tutaj.Jego najważniejszymi walorami są naturalne formy krajobrazu Karpat Wschodnich, rozległe naturalne ekosystemy karpackiej puszczy, liczne populacje dużych ssaków, między innymi niedźwiedzia brunatnego, wilka i rysia, ptaków drapieżnych oraz dobrze zachowane torfowiska wysokie.
