Tarnawa Niżna to niewielka osada położona w gminie Lutowiska. Dziś zamieszkuje ją zaledwie kilkadziesiąt osób, lecz jej historia sięga wieków wstecz. Położona nad rzeką San, przez lata przechodziła liczne zmiany administracyjne i polityczne, a jej mieszkańcy doświadczali burzliwych wydarzeń XX wieku. Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z XIX wieku, kiedy Tarnawa Niżna była własnością rodu Kieszkowskich. W połowie XIX wieku należała do Waleriana i Henryka Kieszkowskich, a przed II wojną światową właścicielem miejscowego dworu był Franciszek Ławrowski. Pod względem administracyjnym Tarnawa Niżna zmieniała przynależność wielokrotnie – przed wojną znajdowała się w województwie lwowskim, później w województwie rzeszowskim, następnie krośnieńskim, a dziś w podkarpackim.
Fot. Marek Zielonka
Miejscowość była zamieszkiwana przez wielokulturową społeczność. Według spisu z 1880 roku liczyła 599 mieszkańców, z czego większość stanowili grekokatolicy (456 osób), a mniejszość rzymskokatolicy (106 osób). W 1921 roku Tarnawa Niżna była już większą wsią – liczyła 877 mieszkańców, wśród których byli grekokatolicy (583 osoby), rzymskokatolicy (176 osób) i wyznawcy judaizmu (115 osób). Niestety, jak wiele miejscowości na tych terenach, także Tarnawa Niżna ucierpiała w czasie II wojny światowej. W latach 1944–1945 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA dokonali masakry na 30 polskich mieszkańcach wsi, grabiąc i paląc ich gospodarstwa. Po wojnie miejscowość wyludniła się niemal całkowicie. W 1991 roku mieszkało tu zaledwie 35 osób, a w kolejnych latach liczba ta utrzymywała się na poziomie około 40 mieszkańców.
Historia kościoła w Tarnawie Niżnej
Pierwszy kościół w Tarnawie Niżnej został wybudowany w 1903 roku i nosił wezwanie Najświętszego Serca Pana Jezusa. Murowana świątynia stanęła nad prawym brzegiem Sanu, nieopodal cerkwi greckokatolickiej pw. św. Michała Archanioła. Przed wojną stanowiła ważne centrum religijne dla okolicznych mieszkańców, którzy w większości byli grekokatolikami, ale nie brakowało także rzymskich katolików.Niestety, po II wojnie światowej świątynia ta przestała istnieć. Tarnawa Niżna znalazła się w pasie przygranicznym, a kościół został zniszczony przez Sowietów, podobnie jak wiele innych obiektów sakralnych na tych terenach. Przez lata miejscowość nie miała stałego miejsca kultu, a katoliccy wierni musieli uczęszczać na msze do pobliskich miejscowości.
Sytuacja zaczęła się zmieniać w latach 80. XX wieku. W 1984 roku w Tarnawie Niżnej zaczęto odprawiać msze święte – początkowo w koszarowcu, a następnie w biurowcu dawnego przedsiębiorstwa „Igloopol”. Wówczas opiekę nad wiernymi sprawowali księża z Lutowisk i Ustrzyk Górnych. Przełomem była wizytacja kanoniczna parafii przez abp Józefa Michalika. Podczas wizyty w miejscowości hierarcha podkreślił potrzebę budowy nowego kościoła, który zapewniłby stabilne miejsce kultu dla mieszkańców oraz turystów. Po zamknięciu biurowca „Igloopolu” kaplica została przeniesiona do innego budynku, ale było jasne, że potrzeba nowej świątyni.
Budowa nowego kościoła
Pomysł budowy nowej świątyni w Tarnawie Niżnej pojawił się na początku lat 2000. Decyzja była przełomowa – miało to być pierwsze od dziesięcioleci katolickie miejsce kultu w tej części Bieszczadów. Kamień węgielny pod nowy kościół poświęcił w Krakowie papież Jan Paweł II, a w setną rocznicę poświęcenia pierwszego kościoła w Tarnawie Niżnej odprawiono mszę świętą na placu przyszłej budowy.
Fot. Rafał Czepiński (ustrzykigorne.przemyska.pl)
W 2005 roku nowy proboszcz parafii św. Anny w Ustrzykach Górnych, ksiądz Marek Typrowicz, rozpoczął przygotowania do budowy. Prace ruszyły w 2007 roku, a w realizację projektu zaangażowanych było wielu wiernych i duchownych, w tym śp. ks. Franciszek Jarzyna. Kościół został ukończony w 2009 roku i 9 maja tego samego roku abp Józef Michalik dokonał jego poświęcenia.
Dziś kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa jest nie tylko miejscem modlitwy, ale także symbolem wiary i wytrwałości lokalnej społeczności. Położony na skraju cywilizacji, otoczony dziką przyrodą, stanowi przestrzeń do refleksji i wyciszenia.
Msze święte odbywają się tu w niedziele: od kwietnia do listopada o godzinie 11:30 oraz od grudnia do marca o godzinie 12:00.
źródło: ustrzykigorne.przemyska.pl
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.