Ustrzyki Górne. Pierwsze lata istnienia i okres wojen
Ustrzyki Górne położone są u zbiegu potoków Wołosatki, Rzeczycy i Terebowca. Specyficzny mikroklimat sprawia, że zima jest tu sroga, a lata są słoneczne. Wieś znajduje się na terenie gminy Lutowiska, w powiecie bieszczadzkim. Pierwsze wzmianki o Ustrzykach Górnych pochodzą z 1529 roku, natomiast jako istniejąca wieś datowane są one na rok 1580. Miejscowość była lokowana na prawie wołoskim, a powstała na południowych gruntach Stuposian. Z historycznych zapisków można się dowiedzieć, że był tu nawet młyn wodny.W 1914 roku Ustrzyki Górne należały między innymi do Augusta Nowaka, który posiadał tartak. Była to bardziej osada leśna niż wieś, stąd na potrzeby pozyskiwania drewna wybudowano kolejkę wąskotorową do Sokolików. W czasie I wojny światowej, na tym terenie toczyły się najcięższe walki o przełęcz Beskid i Użocką. W okresie międzywojennym w miejscowości stacjonowała placówka Straży Granicznej I linii „Ustrzyki Górne”. Wieś została zajęta 27 września 1944 roku przez wojska radzieckie.
Ustrzyki Górne zniszczono całkowicie w latach 1945–1947 na skutek działań NKWD, wojska radzieckiego i sotni Bira. Miejscowa ludność polska po 10 miesiącach od wkroczenia Armii Radzieckiej w czerwcu 1945 roku została wysiedlona i wywieziona do Polski lub do łagrów. Pozostałą ludność ukraińską wysiedlono w 1951 roku do ZSRR, a oporni trafili na Syberię.
W latach 80., Ustrzyki zaczęły rozwijać się jako osada leśna. Na miejscu cmentarza greckokatolickiego wybudowano kościół parafialny pw. św. Anny oraz powstały budynki siedziby Bieszczadzkiego Parku Narodowego.
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.