Dawna wieś Solina od chwili otwarcia zapory spoczywa na dnie Jeziora Solińskiego, ok. 60 metrów pod wodą. Położona była za zakolem Sanu, u ujścia rzeki Solinka, a jej zabudowania rozciągały się po obu brzegach Sanu. Na lewym brzegu stała drewniana cerkiew, natomiast w dolinie położone były przysiółki Łęg i Zadział.
Była to jedna z najstarszych wsi w regionie. Została założona przez ród Kmitów, lokowana na prawie wołoskim, a pierwsze wzmianki o osadzie pochodzą z 1436 r. Nazwa Solina pochodzi prawdopodobnie od eksploatowanych tutaj już od średniowiecza słonych źródeł.
To Cię zainteresuje: Budowla, która zmieniła życie tysiącom osób. Zapora w Solinie [zdjęcia]
W dawnej Solinie mieszkali Bojkowie, czyli bieszczadzcy górale. Podczas zaborów osada znalazła się pod zaborem Austriackim, a po I wojnie światowej już na terenie Polski.
Dzisiejsza turystyczna miejscowość Solina znajduje się w miejscu dawnej wioski Zabrodzie. Stoi tam jeszcze dawna cerkiewka teraz pełniąca rolę kościoła.
Nowa Solina to w chwili obecnej centrum wypoczynku, ośrodki turystyczne, osiedle mieszkaniowe, sklepy i wszechobecne stragany i kiermasze potocznie nazywane "Bieszczadzkimi Krupówkami".
Położona przy samej zaporze, miejscowość Solina jest miejscem, przez które przewijają się rzesze turystów. Na pewno nie jest to dobra miejscówka dla turystów ceniących ciszę i spokój. W sezonie jest tutaj głośno i gwarno, więc jako miejsce noclegowe polecamy Solinę tylko dla osób lubiących tego typu klimaty.
[Best_Wordpress_Gallery id="126" gal_title="Solina miejscowość-2"]
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.