Budowa Zapory Wodnej w Solinie sięga lat 1921, jednak dopiero 15 lat później przeprowadzono rozpoznanie geologiczno-hydrologiczne w dolinie Sanu. Dalsze pracę zostały przerwane z powodu II wojny światowej. Dzisiaj budowa budzi wielki zachwyt.
Zobacz również: Zapora w Solinie - współcześnie
Oficjalnie budowę rozpoczęło w 1960 roku. Najpierw przeprowadzono działania fundamentowe. Cztery lata później podjęto wznoszenie ścian do góry. Prace betoniarskie przy zaporze zakończono w 1968 roku. Rozruch pierwszej turbiny przypisuje się na dzień 9 marca 1968 roku a 20 lipca oddano zaporę do eksploatacji. Podczas napełniania zbiornika, zatopione zostały takie miejscowości jak: Solinka, Chrewt, Sokole, Horodek, Teleśnica Sanna i część Wołkowyi.
Zapora to typ budowli betonowej o wysokości 82 m i długości 664 m. Jej waga to ok. 2 miliony ton. Do budowy wykorzystano 820 tysięcy metrów sześciennych betonu i żelbetonu, 1,7 miliona ton kruszywa oraz 200 tysięcy ton cementu. Nad budową zapory pracowało 2 tysiące robotników, którzy mieli do dyspozycji 7 koparek, 15 spycharek, 3 dźwigi samochodowe, 13 ładowarek, 42 wywrotki oraz 8 ciągników.
Zwiedzanie zapory: Kliknij tutaj po szczegółowe informacje
Przeczytaj również: Zapora w Myczkowcach
Przedstawiamy zdjęcia archiwalne zamieszone na profilu na Facebooku Solina-wspomnienia. Część fotografii pochodzi ze zbiorów rodziny Państwa Koncewiczów.
red. Kamil Mielnikiewicz
[Best_Wordpress_Gallery id="254" gal_title="Budowa zapory w Solinie"]
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.