Cerkiew w Żłobku
Cerkiew w Żłobku powstała w 1830 roku w miejscu, stojącej niegdyś 300 metrów na wschód od obecnej, poprzedniej cerkwi, wzmiankowanej już w roku 1782. Po wysiedleniach w 1951 roku świątynia stała pusta. W tym okresie zniknęło z niej ruchome wyposażenie. Do roku 1976 roku cerkiew wykorzystywano jako magazyn Lasów Państwowych do składowania szyszek. W latach 60. XX wieku dokonano jednak konserwacji i zabezpieczenia obiektu. W 1976 roku budowlę przekazano parafii rzymskokatolickiej w Czarnej, a po remoncie świątynię zaadaptowano na kościół filialny pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Usunięto wówczas ramę po ikonostasie, ołtarz i kiwot. Zastąpił go ołtarz pochodzący z rozebranej cerkwi w Lutowiskach.Cerkiew w Żłobku jest świątynią orientowaną, dwudzielną o konstrukcji zrębowej. Zbudowana została z funduszy państwowych przez Austriaków. Efektem tego jest mocno uproszczona, latynizująca architektura. Prezbiterium i szerszą od niego nawę wybudowano na planie prostokąta. Do prezbiterium od północy przylega zakrystia. Od zachodu mały przedsionek o konstrukcji słupowej. Nad nawą, prezbiterium i przedsionkiem dachy dwuspadowe, nad zakrystią pulpitowy. Wszystkie kryte gontem. Przy cerkwi stała drewniana dzwonnica parawanowa. Rozebrano ją po 1951 roku, zastępując współczesną dzwonnicą szkieletową z niewielkim dzwonem.
We wnętrzu znajduje się strop płaski oraz nadwieszony chór muzyczny. Brakuje tam jednak oryginalnego wyposażenia. W Muzeum-Zamku w Łańcucie znajdują się przeniesione ze Żłobka cztery XIX-wieczne chorągwie procesyjne, lichtarze oraz ikona Bogurodzicy z XIX wieku.
źródło: Stanisław Kryciński „Cerkwie w Bieszczadach”, Szlak Architektury Drewnianej - Podkarpackie
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.