W najnowszych danych opublikowanych przez Lasy Państwowe czytamy, że populacja żubrów w Polsce liczy obecnie 3060 osobników. To najwyższy wynik od czasów, których nie sposób dokładnie określić – być może od XVIII wieku, może nawet wcześniejszych stuleci. Obecnie większość żubrów w Polsce, bo aż 2855 sztuk, żyje na wolności. To wzrost o 240 osobników w porównaniu z rokiem ubiegłym.
Trudno dziś uwierzyć, że jeszcze w latach 20. XX wieku żubr był na granicy wyginięcia. Ostatnie dziko żyjące osobniki zniknęły z Polski między 1919 a 1921 rokiem, a ich światowa populacja ograniczała się wówczas do kilkudziesięciu zwierząt w ogrodach zoologicznych i zwierzyńcach. Żubr był wtedy jednym z pierwszych gatunków, dla których podjęto zorganizowaną międzynarodową akcję ochronną.
Odwieczni władcy puszcz
Żubr, podobnie jak nieistniejący już tur, przez tysiące lat zamieszkiwał lasy i puszcze porastające dużą część Europy, w tym tereny dzisiejszej Polski. O ile jednak tur nie przetrwał presji człowieka i wyginął całkowicie (ostatni padł w 1627 roku w Puszczy Jaktorowskiej), o tyle żubr, choć mocno zdziesiątkowany, zdołał przetrwać dzięki ochronie i restytucji. Jak informuje portal zielona.interia.pl, jeszcze w 1857 roku, według rosyjskich źródeł, w Puszczy Białowieskiej żyło niespełna 2000 żubrów. To i tak mniej niż obecnie, co pokazuje skalę współczesnego sukcesu. Gwałtowne zmniejszanie się ich liczby przyspieszyło w XIX wieku, gdy zwierzęta te przestały być objęte ochroną i były intensywnie tępione. Po I wojnie światowej nie przetrwał żaden dziki żubr – ich ostatnia ostroja, Puszcza Białowieska, również ich utraciła.
Restytucja: od 54 do 3060
Zielona Interia przekazuje, że początki odbudowy populacji sięgają 1923 roku. Wtedy to z inicjatywy profesora Jana Sztolcmana powstało Międzynarodowe Towarzystwo Ochrony Żubra. Zidentyfikowano wówczas jedynie 54 osobniki czystej linii genetycznej, które przetrwały w ogrodach zoologicznych i zwierzyńcach prywatnych. Te nieliczne zwierzęta stały się fundamentem całej współczesnej populacji.W 1929 roku pierwsze dwa żubry zostały ponownie wypuszczone na wolność w Puszczy Białowieskiej. W 1939 roku było ich tam zaledwie 16, ale przetrwały II wojnę światową i stały się początkiem powolnego procesu odbudowy. Dziś, po niemal stu latach, liczba żubrów w Polsce sięga poziomu, który wcześniej był możliwy jedynie w czasach przedindustrialnych.
Gdzie w Polsce żyją żubry?
Choć Puszcza Białowieska nadal pełni rolę najważniejszego ośrodka populacji (870 osobników), żubry obecne są w wielu regionach kraju. Największe skupiska występują również w Bieszczadach (765 żubrów), Puszczy Knyszyńskiej (562 żubry) oraz w zachodniej Polsce (w tym Puszczy Noteckiej) – ponad 400 osobników.Łącznie, na terenie Polski obserwuje się obecnie osiem wolnych populacji: w Puszczy Białowieskiej, Knyszyńskiej, Boreckiej, w Bieszczadach, w zachodniej Polsce, a także w Lasach Janowskich, Puszczy Augustowskiej i Puszczy Rominckiej.
Zwierzęta te potrafią przystosować się do warunków odbiegających od ich pierwotnych siedlisk. Obserwuje się je zarówno w starych lasach, jak i na polanach czy nawet polach uprawnych. Dzięki temu gatunek wykazuje dużą elastyczność środowiskową.
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.