Po drugiej stronie torfowisko zamyka San, który stanowi granicę z Ukrainą.
Sprawdź kiedy się wybrać na Torfowisko Tarnawa?
Najlepszą porą roku na zwiedzanie torfowiska jest wiosna (maj-czerwiec), w tym czasie można oglądać budzącą się do życia naturę. Warto też odwiedzić torfowisko jesienią (październik). Wtedy cała roślinność bieszczadzka roztacza przed nami swoje najpiękniejsze barwy. Bezsprzecznie najlepszą porą dnia jest wczesny poranek lub wczesny wieczór. Bez wątpienia to właśnie wtedy unoszące się nisko mgły dodają krajobrazowi urody i niezwykłego klimatu.Torfowisko znajdziesz przy drodze do Bukowca za Tarnawą Niżną. Jest ono największym bieszczadzkim rezerwatem florystyczno-torfowiskowym o imponującej powierzchni ok 34 ha. Rezerwat utworzono już w 1976 r., a w 1999 r. stał się on integralną częścią Bieszczadzkiego Parku Narodowego.
Torfowisko składa się z dwóch części obejmujących dwa torfowiska: większe i mniejsze, są one podzielone przez potok i parking.
Większe torfowisko
Większe, o powierzchni ok 20 ha torfowisko pokrywa sosnowy bór. Jest on jednym z nielicznych, naturalnych siedlisk sosny w tej części Karpat. Lasy sosnowe występują w Bieszczadach w wielu miejscach. Pochodzą one ze sztucznych nasadzeń powojennych. Ścieżka prowadzi najpierw przez łąkę, potok, a potem pomostami przez bór bagienny.
Mniejsze torfowisko
Mniejsze, ok 6 ha torfowisko to teren niezadrzewiony poza kilkoma szt. brzozy i świerka. Prawie przez cały spacer towarzyszy nam wspomniany wcześniej widok na panoramę gór.Bez wątpienia warto zwrócić uwagę na wyjątkowy mikroklimat. Znajdziesz tu wiele ciekawych roślin, które swoją wyjątkowością i uroda zachwycą każdego turystę. Dlatego znajdziesz tu krzewinki modrzewnicy pospolitej, żurawiny błotnej i drobnoowocowej. Bez wątpienia na uwagę zasługują rzadko spotykane bażyna czarna i bagno zwyczajne. Jeszcze bardziej zadziwia obecność halucynogennej borówki bagiennej, a także podlegającej ochronie rosiczce okrągłolistnej.
W otoczeniu torfowisk widoczne są bardzo wyraźne ślady obecności bobrów. Dlatego zobaczysz rozległe rozlewiska, nadgryzione drzewa, czasami także tamy. Drewniane kładki urozmaicają teren oraz umożliwiają wędrówkę pomiędzy kobiercem mchów i torfowcami tworzącymi charakterystyczne kępy. Tereny są płaskie, a ścieżki bardzo łatwe. Poprowadzona pomostami ścieżka tworzy pętlę. Spokojny spacer trwa ok 30 – 40 min.
Na parkingu stoi duża wiata, kilka ławo-stołów i tablica informacyjna, z którą warto się zapoznać przed wyruszeniem na spacer.