Czarny bez
Roślina, o której chciałabym dzisiaj wspomnieć to czarny bez. Czarny bez dawniej był drzewem wyłączonym z wycinek, ponieważ wierzono, że w jego wnętrzu kumulują się złe energie i moce, a samo drzewo stanowi coś na wzór strażnika dbającego o to, aby te negatywne moce nie wydostały się na zewnątrz.Przeczytaj również: Urok i przestrach
Każda wycinka mogłaby sprawić, że złe moce zostałyby nieopatrznie uwolnione. Owe drzewo często, w dawnych wierzeniach kojarzyło się ze światem umarłych. Przed urokiem miała chronić gałązka właśnie czarnego bzu, którą osoba podejrzewająca u siebie rzucenie uroku miała używać jej symbolicznie oklepując ciało gałązka. To miało spowodować brak dostępu złorzeczeń do osoby nimi zagrożonej. Poza tym takie odpędzanie uroku powodowało, że zła energia wracała do nadawcy. Kiedy ktoś zmarł to właśnie gałązką czarnego bzu mierzono ciało nieboszczyka tak aby stworzyć dopasowaną do niego trumnę. Czarny bez służył również do odczyniania uroków już wrzuconych poprzez na przykład tworzenie kadzideł z jego liści i suszonych kwiatów.
Dziewanna
Dziewanna to Słowiańska bogini ziół, chorych, opiekunką zwierząt, a także lasów, wolnej, dzikiej przyrody, kobiet w ciąży i szczęśliwej. Jej planeta to Wenus. Natomiast roślina, która rosła ku czci tej bogini to właśnie...dziewanna (VERBASCUM THAPSIFORME) oraz bylica i dziurawiec nazywany zielem bogini.Dziewannie przypisywano umiejętność uzdrawiania, posługiwania się czarami, wpływającą na cykl życia przyrody i jej ład. Cechowała ją nieprzeciętną uroda i silny charakter bowiem z zasady była pełna miłości, empatii i chęci opieki.
Zaś kiedy była rozgniewana to potrafiła stać się stanowcza, pamiętliwa i nieustępliwa. To ona sprawowała władzę nad czarownicami. Jeśli ktoś naruszył jej zaufanie i ustanowione zasady to pozbawiono skrupułów postanawiała wymierzyć sprawiedliwość.
Przemierzała wówczas z watahą wilków u swego boku Ziemię, by ugodzić z łuku osobę, która ja rozgniewała i zabrać jej duszę z ziemskiego padołu.
Na cześć Dziewanny w Noc Kupały dziewczęta ofiarowywały jej splecione wcześniej wianki. Była boginią przebudzenia z zimowego snu, czyli wiosny. Nazwa Dziewanna prawdopodobnie pochodzi od słowa dziwy co dawniej oznaczało dzikość.
Mam nadzieję, że ta wiedza Was zaciekawiła i skłoni do zgłębiania dalszej wiedzy na temat Słowian.
Autor: Monika Patkowska