![Brzegi Górne. To doskonały punkt do rozpoczęcia wędrówki na Połoninę Wetlińską i Caryńską [ZDJĘCIA, WIDEO] - Zdjęcie główne](https://static.korso.pl/galleries/a1c75c12-3a8c-4e16-bbea-0b6430ffc693)
Jeżeli mówimy dzisiaj o Brzegach Górnych w Bieszczadach, pierwsze co przychodzi nam na myśl to koniec bądź początek wyprawy w kierunku Połoniny Wetlińskiej oraz Połoniny Caryńskiej. Nic w tym dziwnego, bowiem w tej małej wiosce znajduje się zaledwie jedno gospodarstwo, a według Głównego Urzędu Statystycznego z 2021 roku wynika, że zamieszkuje tam siedem osób. Ponadto w Brzegach zlokalizowany jest duży parking mogący pomieścić około stu pojazdów, sezonowy punkt informacyjno-kasowy Bieszczadzkiego Parku Narodowego oraz pole namiotowe.
Brzegi Górne – szlaki turystyczne
Brzegi Górne – Połonina Caryńska: Wędrówkę czerwonym szlakiem na Połoninę Caryńską rozpoczynamy po drugiej stronie jezdni jak parking. Pierwsze maszerujemy niewielką łąką i po chwili wyłania nam się stary cmentarz z zabezpieczoną podmurówkę cerkwi, która została doszczętnie zniszczona. Dalej ścieżka wiedzie przez las, a po około 20 minutach zaczyna robić się naprawdę stromo. Dla osób, które chciałyby chwilę odpocząć Bieszczadzki Park Narodowy przygotował specjalną wiatę. Trasa prowadzi przez kilkanaście minut pod górę, po czym wychodzimy na połoninę i dalej kontynuujemy marsz w kierunku Kruhlego Wierchu (1297 m n.p.m.) najwyższego szczytu Połoniny Caryńskiej.Średni czas przejścia: 1 godzina 15 minut
Brzegi Górne – Połonina Wetlińska (Chatka Puchatka II): Szlak czerwony z Brzegów Górnych na Połoninę Wetlińską zbliżony jest dystansem do tego, który rozpoczyna się na Przełęczy Wyżnej, jednak ten wyróżnia się przede wszystkim lepszymi widokami, gdyż mniej idziemy lasem, a więcej grzbietem. Wędrówkę rozpoczynamy tuż przy parkingu. Zgodnie z drogowskazem przechodzimy przez drewniany mostek nad potokiem Prowcza, po chwili wchodzimy w teren częściowo zalesiony i dalej na polanę, przez którą wędrujemy kilkaset metrów. Następnie wracamy do lasu i zaczynamy dość lekkie podejście, by w końcu dojść do bardziej wymagającego odcinka. Nachylenie rośnie i zaczynają pojawiać się schodki z barierkami, a za nimi częściowo kamienisty teren. Najprzyjemniejszym momentem tej trasy jest zdecydowanie spacer po pięknym, pełnym krajobrazów grzbiecie.
Średni czas przejścia: 1 godzina 30 minut
Rys historyczny Brzegów Górnych (Berehów Górnych)
Berehy Górne to miejscowość lokowana na prawie wołoskim przez Kmitów, należąca do dóbr sobieńskich i wzmiankowana po raz pierwszy w 1580 roku. Nazwa wsi pochodzi od ukraińskiego słowa bereh, czyli brzeg, strome zbocze. Około 1618 roku, gdy ówczesną właścicielką Berehów była Helena Kiszkowa jej dwaj poddani Iwan Paszkowy i Ostysz Lismaninowy zostali oskarżeni o kradzież bydła w okolicznych wsiach i prawdopodobnie skazani na śmierć. Następne lata przyniosły na mieszkańców ogromne nieszczęście, a stało się to za sprawą przekazania wsi w dzierżawę łowczemu sanockiemu Andrzejowi Boguckiemu. Przez okres jego rządzenia, dokonał on tylu nadużyć, że właścicielka musiała go podać do sądu. W latach 1580 – 1618 część wsi należała do rodziny Aleksandra Fredry.W 1921 roku przeprowadzono spis, z którego wynika, że Berehy Górne zamieszkiwało wówczas 445 osób narodowości rusińskiej oraz 82 Polaków. Wieś ciągnęła się przez 4 kilometry pomiędzy Wierchem Wyżniańskim a przełęczą nad Berehami. Od 1944 roku teren tej miejscowości pozostawał poza kontrolą polskiej administracji ze względu na przewagę UPA. Ludność przesiedlono w czerwcu 1946 roku do ZSRR. Wywieziono mieszkańców 128 gospodarstw, a całą zabudowę zniszczono wraz z cerkwią parafialną. (źródło: lutowiska.pl)
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.