W Polsce wąż Eskulapa jest gatunkiem o bardzo ograniczonym zasięgu. Występuje wyłącznie w Bieszczadach, gdzie jego liczebność szacuje się na zaledwie około 100 osobników. Jeszcze kilkaset lat temu wąż ten zamieszkiwał większe obszary Polski – dolinę Popradu w Tatrach, Gorce, Beskid Sądecki – ale z biegiem czasu jego zasięg znacznie się zmniejszył. Dziś jedynym potwierdzonym miejscem występowania tego węża w Polsce są tereny Bieszczadzkiego Parku Narodowego, gdzie węże te żyją w niewielkich, rozproszonych populacjach.
Eskulapa jest największym wężem żyjącym w Polsce – jego długość może dochodzić do 1,6 metra, a na kontynencie europejskim odnotowano osobniki nawet o długości 2,25 metra. Choć w Polsce nie jest tak znacznie większy od innych gatunków, jak np. zaskroniec zwyczajny, to w skali Europy pozostaje jednym z największych węży. Mimo swego imponującego rozmiaru, wąż Eskulapa jest całkowicie niegroźny dla człowieka, będąc dusicielem, który poluje głównie na małe ssaki i ptaki.
Inwazyjny gość na Wyspach Brytyjskich
O ile w Polsce wąż Eskulapa jest chroniony i cieszy się statusem gatunku zagrożonego wyginięciem, w Wielkiej Brytanii sytuacja wygląda zgoła inaczej. Brytyjskie warunki klimatyczne wydawały się dotąd zbyt chłodne dla tego ciepłolubnego gada, którego naturalny zasięg obejmuje głównie południową i środkową Europę. Mimo to, wąż Eskulapa zdołał przetrwać na Wyspach i obecnie tworzy co najmniej dwie stabilne populacje: w Londynie, w okolicach Regents Park oraz w Colwyn Bay w północnej Walii. Trzecia, słabo zbadana populacja, może znajdować się w Bridgend na południu Walii.Zaskakującym jest fakt, że wąż Eskulapa, wbrew oczekiwaniom, potrafi radzić sobie w brytyjskich warunkach. Naukowcy z Uniwersytetu Bournemouth zwracają uwagę na to, że węże te adaptują się do specyficznych elementów krajobrazu – wykorzystują sterty drewna, komposty oraz szczeliny w budowlach jako schronienia i miejsca do składania jaj. Stosunkowo ciepłe, nasłonecznione miejsca stają się dla nich sprzyjającymi warunkami do przetrwania zimy, której surowość początkowo miała wykluczać możliwość osiedlenia się tego gatunku na Wyspach Brytyjskich.
Wąż Eskulapa, choć cenny z punktu widzenia ochrony przyrody w Polsce, na Wyspach Brytyjskich jest traktowany jako gatunek inwazyjny. Jego obecność w brytyjskim środowisku może zakłócać naturalne procesy przyrodnicze, szczególnie że miejscowe węże, jak żmija zygzakowata, są przystosowane do chłodniejszego klimatu i mogą konkurować z Eskulapem o pokarm i siedliska. Brytyjscy przyrodnicy ostrzegają, że niekontrolowane rozmnażanie się tego gatunku może prowadzić do zmian w lokalnych ekosystemach, które są jeszcze badane i nie do końca zrozumiane.
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.