Nagranie opublikowane przez Nadleśnictwo Lutowiska przedstawia rzadkiego węża Eskulapa w jego naturalnym środowisku, przy górskim potoku. Film natychmiast wzbudził duże zainteresowanie w mediach społecznościowych, a jego bohater – choć niejadowity i nieszkodliwy – wzbudza respekt. „Powoduje to lekki dreszczyk” – piszą internauci.
Wąż Eskulapa to największy gatunek węża występujący w Polsce i całej Europie Środkowej. Średnia długość jego ciała może przekraczać 2 metry. Najdłuższy osobnik tego gatunku mierzył 225 centymetrów, a rekordowy przedstawiciel z polskich Bieszczadów – 161 centymetrów. Co ciekawe, to samce są zazwyczaj dłuższe od samic, co stanowi ewenement wśród węży.
Między mitologią a rzeczywistością
Nazwa węża nie jest przypadkowa. W mitologii greckiej Eskulap (Asklepios) był bogiem sztuki medycznej, przedstawianym jako starzec z laską, wokół której owija się wąż, symbol życia, uzdrowienia i mądrości. Kult ten przetrwał także w Rzymie, gdzie w czasie zarazy w 291 r. p.n.e. zbudowano Eskulapowi świątynię. Współcześnie symbol ten nadal obecny jest w medycynie, choć niewiele osób zdaje sobie sprawę, że inspiracją dla niego mógł być właśnie ten gatunek gada.
Zapewne umiejętność wchodzenia na drzewo od zawsze zwracała uwagę na tego gada. W dodatku jego niejadowitość, sympatyczny wygląd i łatwość oswajania sprawiały, że był przez ludzi szanowany
– przypomina Edward Marszałek, rzecznik prasowy krośnieńskiej dyrekcji Lasów Państwowych.
Rzadki i skryty mieszkaniec Bieszczadów
Choć Eskulap nie stanowi zagrożenia dla człowieka, jego widok potrafi przestraszyć. Pełza głównie po ziemi, jednak dzięki elastycznemu ciału i charakterystycznym tarczkom brzusznym potrafi wspinać się na strome skały, krzewy, a nawet dachy budynków. Zwykle jednak pozostaje skryty. Zamieszkuje doliny rzeczne, polany, obrzeża lasów, kamieniołomy i zarośla. Unika wnętrza lasu oraz otwartych przestrzeni z dużym nasłonecznieniem. Preferuje miejsca z możliwością ukrycia się i często wykazuje przywiązanie do jednej kryjówki przez wiele lat.W Polsce obecnie występuje wyłącznie w Bieszczadach, między innymi w rejonie Otrytu oraz rezerwatu przyrody Krywe. Dawniej obserwowano go także nad Dunajcem, między Gorcami a Beskidem Sądeckim oraz nad Popradem. Jednak od początku XXI wieku jego obecność potwierdzono jedynie na terenach Bieszczadzkiego Parku Narodowego. Polską populację Eskulapa szacuje się na nieco ponad 100 osobników.
Pod ścisłą ochroną
Ze względu na swoją unikalność i skrajnie niską liczebność, Eskulap jest w Polsce objęty ścisłą ochroną gatunkową. Wpisano go do Polskiej Czerwonej Księgi Zwierząt jako gatunek krytycznie zagrożony. Aktywność Eskulapa w bieszczadzkim klimacie zaczyna się po zimowej hibernacji, dorosłe osobniki budzą się zwykle w kwietniu, młode nieco później. Można je obserwować aż do przełomu września i października. Najczęściej polują na myszy, jaszczurki, pisklęta i drobne ptaki, które chwytają pyskiem i duszą przed połknięciem.
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.