Czym jest Korona Księżyca?
Korona księżycowa to kolorowa poświata wokół Księżyca (lub Słońca), która powstaje na skutek dyfrakcji światła na drobnych kropelkach wody lub kryształkach lodu zawieszonych w cienkich chmurach. Zjawisko to można rozpoznać po koncentrycznych pierścieniach w pastelowych odcieniach – od żółtawego i pomarańczowego po niebieskawo-zielonkawe.
Co to jest dyfrakcja światła?
Dyfrakcja światła to zjawisko ugięcia fali świetlnej na przeszkodzie lub w wąskiej szczelinie, które powoduje, że światło zmienia swój kierunek i rozprasza się. Jest to jedno z podstawowych zjawisk falowych, które można zaobserwować zarówno w przypadku światła, jak i innych fal (np. dźwięku czy fal wodnych).
Jak powstaje korona księżycowa?
Korona księżycowa powstaje w wyniku dyfrakcji światła na drobnych kropelkach wody lub kryształkach lodu zawieszonych w cienkich chmurach, takich jak cirrostratus lub altostratus. Gdy światło Księżyca napotyka te drobne cząsteczki, jego fale ugięciu ulegają w różnym stopniu, w zależności od długości fali (koloru światła).
Najbliżej Księżyca widać jasny, biało-żółtawy pierścień, ponieważ krótsze fale (niebieskie i zielone) są bardziej rozpraszane.
Dalej pojawiają się pastelowe barwy – czerwonawa, pomarańczowa, a czasem nawet niebieskawa otoczka, tworząc efekt koncentrycznych, subtelnie zabarwionych pierścieni. Im mniejsze i bardziej jednorodne krople w chmurach, tym korona jest większa i bardziej wyrazista.
Korona księżycowa często przybiera delikatne, rozmyte kształty w różnych odcieniach brązu - stąd również nazwa „lisia czapa”
Kiedy można ją zobaczyć?
- Gdy Księżyc znajduje się za cienkimi chmurami.
- Najlepiej w pierwszej lub ostatniej kwadrze, gdy nie jest zbyt jasny.
- W miejscach o niskim zanieczyszczeniu światłem – w Bieszczadach są na to idealne warunki!
Efekt halo – czym się różni?
Halo księżycowe to duży, wyraźny okrąg o promieniu 22° wokół Księżyca, powstający przez załamanie światła na sześciokątnych kryształkach lodu w wyższych warstwach atmosfery. Zazwyczaj jest jednobarwne, białe lub lekko czerwonawe, a jego regularny kształt sprawia, że łatwo odróżnić je od nieregularnych pierścieni korony.
Halo pojawia się, gdy:
- Wysoko w atmosferze unoszą się chmury cirrostratus zawierające kryształki lodu.
- Księżyc jest wystarczająco jasny, by promienie mogły się załamywać.
- Często zwiastuje zmianę pogody – np. nadciągający front atmosferyczny.
Korona księżycowa vs efekt halo – kluczowe różnice
| Cecha | Korona Księżyca | Efekt Halo |
| Mechanizm powstawania | Dyfrakcja światła na kropelkach wody | Załamanie światła w kryształkach lodu |
| Kształt | Nieregularne, kolorowe pierścienie | Idealnie okrągły pierścień (22o wokół księżyca) |
| Kolory | Wielobarwna - od żółci do niebieskiego i zielonego | Zazwyczaj białe lub lekko czerwone |
| Częstość występowania | Częstsza, ale subtelniejsza | Rzadsze, ale bardzo spektakularne |
| Zwiastun pogody | Może oznaczać wilgotniejszy front atmosferyczny | Często zapowiada zmianę pogody |
W skrócie:
- Jeśli widzisz tęczowe pierścienie wokół Księżyca, masz do czynienia z koroną.
- Jeśli Księżyc otacza duży, idealnie okrągły pierścień, to efekt halo.
Korona księżycowa to barwne pierścienie powstające przez dyfrakcję na kropelkach wody.
Efekt halo to duży, jednolity okrąg wokół Księżyca, wynikający z załamania światła w kryształkach lodu.
Bieszczady są idealnym miejscem do obserwacji tych zjawisk, dzięki czystemu niebu i niskiej ilości sztucznego światła.
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.