Kiedy wiosna rozkwita na dobre, życie w lasach Bieszczadów przybiera szczególnie intensywny rytm. To czas narodzin wielu dzikich gatunków, w tym jelenia szlachetnego – jednego z największych dzikich ssaków żyjących w polskich lasach. Właśnie teraz, w późnej wiośnie, łanie zaczynają rodzić cielaki. Te małe, kropkowane zwierzęta przez pierwsze tygodnie życia ukrywają się w trawie, całkowicie nieruchome, zda się – porzucone. Ale to tylko pozory.
Cisza leśnej głuszy… W wysokiej trawie, niemal niewidoczny, leży malutki cielak łani jelenia szlachetnego. To naturalne zachowanie – matka zostawiła go tu, by był bezpieczny przed drapieżnikami. Nie jest porzucony, nie potrzebuje pomocy
– podkreśla Nadleśnictwo Ustrzyki Dolne.
Dlaczego łanie zostawiają młode same?
Jeleń szlachetny wykształcił bardzo skuteczny mechanizm obronny dla nowo narodzonych młodych. Cielaki nie mają jeszcze w pełni rozwiniętych zdolności ucieczki, a ich szata ochronna – pełna jasnych cętek – doskonale wtapia się w otoczenie. Ich bezruch i brak zapachu to najważniejsze narzędzia przetrwania. Łania oddala się, by nie przyciągać do potomstwa drapieżników, ale pozostaje w pobliżu, czujna, gotowa wrócić, gdy tylko otoczenie będzie bezpieczne.
Nie pomagaj na siłę, pomagaj mądrze
Zasady postępowania w przypadku napotkania dzikiego młodego są proste – i niezwykle ważne:
- Oddal się spokojnie – pozostawienie miejsca w spokoju pozwoli łani powrócić.
- Nie dotykaj zwierzęcia – ludzki zapach to ryzyko odrzucenia przez matkę.
- Nie próbuj karmić, przenosić ani głaskać cielaka – to niepotrzebna ingerencja w mechanizmy obronne natury.
To właśnie brak ingerencji jest tu największym aktem pomocy.
Król bieszczadzkich ostępów
Jeleń szlachetny to niekwestionowany symbol polskiej dzikiej przyrody. Potężne byki osiągają wagę nawet 200 kilogramów i noszą rozłożyste poroże, które co roku zrzucają i odbudowują. Łanie są mniejsze, nie mają poroża i to one opiekują się młodymi. Choć jelenie najczęściej spotyka się o zmierzchu lub świcie, w Bieszczadach ich obecność można dostrzec nawet w ciągu dnia – pozostawione ślady racic, odgłosy chrupania wśród młodych pędów czy właśnie ukryte w trawie cielaki są świadectwem ich nieprzerwanej obecności.Współczesna ochrona przyrody coraz częściej opiera się na edukacji i świadomości społecznej. W dobie masowej turystyki i łatwego dostępu do terenów leśnych, umiejętność odpowiedniego zachowania wobec dzikiej przyrody staje się jednym z kluczowych elementów jej ochrony.
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.