reklama

Cmentarz Żydowski w Lutowiskach

Opublikowano: Aktualizacja: 
Autor:

Udostępnij na:
Facebook

Przeczytaj również:

Warto zobaczyć
reklama

[et_pb_section admin_label="section"] [et_pb_row admin_label="row"] [et_pb_column type="4_4"][et_pb_text admin_label="Text"]

Żydzi w Lutowiskach

Na terenie parafii rzymskokatolickiej w Polanie, bardzo rozległej, do której należały także Lutowiska, mieszkało w 1835 r. 970 Żydów. W połowie XIX w. w miasteczku były dwa rynki, z których jeden nosił nazwę „rynku żydowskiego”. Przy nim stała drewniana synagoga, spalona przez Niemców 22 czerwca 1942 roku. W tym samym dniu Gestapo z pomocą Ukraińskiej Policji Pomocniczej rozstrzelało ok. 650 osób pochodzenia żydowskiego. Zwłoki pochowano w zbiorowych grobach.

Drugą z synagog, większą i murowaną, również zniszczono. Zostały z niej tylko betonowe fragmenty murów.

reklama

Sam Kirkut w dość dobrym stanie przetrwał II Wojnę Światową. Dzięki temu jest jednym z lepiej zachowanych cmentarzy żydowskich w tym rejonie.  Na cmentarzu, położonym na wzniesieniu zachowało się ponad tysiąc macew (tradycyjny nagrobek) jednak spora część z nich jest nieczytelna lub uszkodzona.

cmentarz-zydowski-w-lutowiskach-brama
Zobacz rownież: cmentarz żydowski w Lesku

reklama

Macewy i ich znaczenie

cmentarz-zydowski-w-lutowiskach-macewa
Fot. Saga
Nagrobki, często bardzo ozdobne, są oryginalnymi wytworami żydowskiej sztuki ludowej.
Płaskorzeźby na macewach przedstawiają najczęściej:
jelenie i lwy (na nagrobkach męskich),
gołębie (na nagrobkach kobiecych),
świeczniki (na nagrobkach kobiecych, związane są z odmawianym przez panią domu błogosławieństwem nad świecami na rozpoczęcie szabatu)
korony (na nagrobkach męskich, wyrażają ogólną pochwałę - „korona dobrego imienia")
dzbanki (na nagrobkach męskich potomków pokolenia Lewiego, czyli lewitów, którzy obmywają ręce kapłanom przed błogosławieństwem podczas nabożeństw)
dłonie w geście błogosławieństwa (na nagrobkach męskich potomków Aarona, czyli kapłanów).
Jest też obfitość wszelkiego rodzaju ornamentów roślinnych.
Językiem wszystkich epitafiów lutowiskiego cmentarza jest hebrajski - język święty.
Teksty zawierają personalia zmarłych, daty śmierci i pochwały, często obszerne. Niemal każdy tekst rozpoczyna się skrótem n"p - 'tu pogrzebany/pogrzebana', a kończy się skrótem h"bj nt - 'niech będzie dusza jego/jej zawiązana w woreczku żywych'.
źródło: lutowiska.pl
Najstarszy nagrobek jaki udało się znaleźć, nosi datę 5 kislew 5557, czyli 5 grudnia 1896 r., najmłodszy 20 adar I 5700, czyli 29 lutego 1940 r.

reklama

Najprawdopodobniej na cmentarzu pochowani zostali tutejsi rabini: Pinkas Melech Beer i Mani Ajzenhandler oraz członkowie najbogatszej lutowiskiej rodziny żydowskiej Randowie.

[Best_Wordpress_Gallery id="293" gal_title="Cmentarz żydowski w Lutowiskach"] [/et_pb_text][/et_pb_column] [/et_pb_row] [/et_pb_section]

reklama
Udostępnij na:
Facebook
wróć na stronę główną

ZALOGUJ SIĘ - Twoje komentarze będą wyróżnione oraz uzyskasz dostęp do materiałów PREMIUM.

e-mail
hasło

Nie masz konta? ZAREJESTRUJ SIĘ Zapomniałeś hasła? ODZYSKAJ JE

Komentarze (0)

Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.

Wczytywanie komentarzy
reklama