Rezerwat przyrody Bobry w Uhercach [ZDJĘCIA]

Rezerwat położony jest w dolinie Olszanki, w granicach Wschodniobeskidzkiego Obszaru Chronionego Krajobrazu i siedliskowego obszaru Natura 2000. Obszar chroniony obejmuje meandrującą rzekę oraz położone na jej terasach zalewowych dawne wyrobiska żwiru. Roślinność rezerwatu obejmuje łęgi wierzbowo-topolowe oraz zarośla wierzbowe.

Jest największym ziemnowodnym gryzoniem występującym w naszym kraju. Ciężar ciała dorosłego bobra wynosi od 20 do 25 kg. Bóbr potrafi ścinać drzewa, spiętrzać wodę w strumieniach, budować kanały do transportu drewna i domki chroniące nawet przed atakiem groźnych drapieżników.

Typowym środowiskiem życia bobrów są zalesione brzegi rzek, jeziora o względnie stałym poziomie wody, strumienie i cieki, a także zbiorowiska łąkowe, bagienka i torfowiska. W miejscach ich życia wystąpują sosny, brzozy, olchy, osiki, świerki, wierzby, leszczyny, jałowce i dęby.

Bobry są zwierzętami monogamicznymi. Jedna odzina zajmuje cieki lub zbiorniki wodne o linii brzegowej ciągnącej się na długość od 1 do nawet 4 kilometrów.

 Żeremie.

Z reguły wznoszone są na brzegach cieków w przypadku braku możliwości zbudowania nory, spowodowanego płaskim brzegiem strumienia lub rzeki. Charakteryzują się owalną podstawą o średnicy 3-4 metry i dłuższą osią skierowaną z stronę wody.

Ściany żeremia mają do pół metra grubości, są na zenątrz szczelnie oblepione mułem. Mimo pozornego chaosu, żeremie wewnatrz jest uporządkowane. Znajduje się tam platforma do suszenia sierści i kącik do spania, wymoszczony miękkimi wiórkami drewna, liśćmi oraz trawą.

W domku czasem mieści się także "piętro', na którym mieszkają najmłodsi członkowie bobreowej rodziny. Do żeremia prowadzi kilka podwodnych i podziemnych korytarzy, których wyloty znajdują się dość daleko w głębi lądu.

Zgryz.

Wystarczy jedna noc aby bobry ścieły nad ziemią pień wierzby czy osiki o średnicy 30cm. "Wyrębu" dokonują blisko brzegu, rzadko w odległości większej niż 30 metrów od linii brzegowej. Ze zwalonych drzew odcinają konary i gałęzie i przenoszą je na ląd. Z gałęzi objadają tylko korę.

CZYTAJ WIĘCEJ O bieszczadzkiej przyrodzie