Truskawkowa Pełnia Księżyca za nami. Zachwycające zjawisko astronomiczne i czas magicznych rytuałów

Jeśli przegapiliście "Pełnię Truskawkowego Księżyca" w czerwcu, to pamiętajcie, że kolejna pełnia księżyca nazywana Koźlą, zaświeci nam 3 lipca 2023.  Każda pełnia księżyca ma swoją unikalną atmosferę i piękno, więc jeśli lubisz obserwować nocne niebo, z pewnością nie będziesz rozczarowany. Najlepszy czas na obserwację pełni księżyca to wczesny wieczór, kiedy Księżyc jest najniżej na horyzoncie. Postarajcie się znaleźć miejsce z dala od zanieczyszczenia światłem, aby naprawdę cieszyć się widokiem. My oczywiście polecamy Bieszczady! 

Jakie pochodzenie mają określenia dla pełni Księżyca?

W tym roku Pełnia Księżyca Truskawkowego osiągnęła swoje apogeum w niedzielę 4 czerwca o godz. 5.43. 

Nazwy kolejnych pełni Księżyca

• Pełnia Wilczego Księżyca - to określenie dla pełni księżyca, która przypada na styczeń. Ten termin pochodzi od rdzennych plemion amerykańskich, które używały cyklu księżycowego do śledzenia pór roku zamiast kalendarza słonecznego. Plemię Algonquin, jedno z największych na północnym wschodzie Ameryki Północnej, nazywało styczniową pełnię Księżyca "Wilczym Księżycem". Nazwa ta prawdopodobnie jest związana z głośnymi i długimi wyciami wilków, które były często słyszane w okolicach ich osad podczas zimowych miesięcy, kiedy pokarm był dla tych drapieżników trudny do zdobycia. Ponadto w niektórych kulturach pełnia Wilczego Księżyca niesie ze sobą symboliczne znaczenie. Wilki są często postrzegane jako symbol siły, wolności i tajemniczości. W niektórych wierzeniach, pełnia Wilczego Księżyca jest czasem odnowy, odrodzenia, a nawet wizji i przewidywania.
• Pełnia Śnieżnego Księżyca  - „Snow Moon", to nazwa używana do opisania pełni księżyca, która przypada na luty. Luty jest zazwyczaj miesiącem, kiedy na wielu obszarach Ameryki Północnej występuje najwięcej śniegu, stąd nazwa "Śnieżny Księżyc". Plemiona te używały tych nazw, aby śledzić zmieniające się pory roku i zrozumieć, kiedy najlepiej sadzić, zebrać plony, polować czy przeprowadzić się do innych obszarów.
• Pełnia Robaczego Księżyca, znana również jako "Worm Moon", to nazwa używana do opisania pełni księżyca, która przypada na marzec. Ta nazwa symbolizuje początek wiosny i odrodzenie przyrody po zimie. Jest to czas, kiedy ziemia zaczyna się rozmrażać i stawać się ponownie produktywna, co pozwala roślinom i zwierzętom wrócić do życia po zimowym spoczynku 
• Pełnia Różowego Księżyca, znana również jako "Pink Moon", to nazwa używana do opisania pełni księżyca, która przypada na kwiecień. Nie oznacza to jednak, że księżyc w kwietniu jest różowy. Nazwa "Pink Moon" pochodzi od kwiatu, który jest jednym z pierwszych kwiatów wiosennych, które kwitną na wiosnę w północnej części Ameryki Północnej.
• Pełnia Kwiatowego Księżyca, znana również jako "Flower Moon", to nazwa tradycyjnie używana do opisania pełni księżyca, która przypada na maj. Ta nazwa pochodzi od rdzennych plemion amerykańskich, które tak nazwały tę pełnię księżyca, ponieważ maj to miesiąc, kiedy wiele kwiatów na półkuli północnej kwitnie w pełni. W maju natura jest w pełnym rozkwicie, z kwiatami i drzewami pełnymi liści, a wiele zwierząt kończy swoje sezonowe migracje. Była to pora, kiedy zbierano rośliny na leki i różne ceremonialne przedmioty.
• Pełnia Truskawkowego Księżyca, znana również jako "Strawberry Moon", to tradycyjna nazwa używana do opisania pełni księżyca, która zazwyczaj występuje w czerwcu. Nazwa pochodzi od rdzennych plemion amerykańskich, które zauważyły, że pełnia księżyca w czerwcu zbiega się z czasem dojrzewania dzikich truskawek. Czas ten był oznaką, że nadszedł czas na zbieranie owoców, które były ważnym źródłem pożywienia przez resztę lata. Pełnia Truskawkowego Księżyca jest także sygnałem, że nadszedł początek lata. To czas pełen życia i obfitości, a truskawkowy księżyc jest symbolem tej właśnie obfitości.
• Pełnia Koźlego Księżyca, często nazywana również "Buck Moon" (angielskie określenie młodego samca jelenia) zwykle przypada na lipiec. Nazwa ta jak i pozostałe pochodzi od rdzennych plemion amerykańskich, które zauważyły, że to właśnie w tym czasie roku młodym samcom jeleni zaczynają rosnąć nowe poroża. W tym okresie roku zaczyna się lato, a przyroda jest w pełni kwitnienia. W wielu częściach świata to właśnie lipiec jest miesiącem, kiedy warunki klimatyczne są najbardziej sprzyjające do prowadzenia rolnictwa, co powoduje obfitość dostępnej żywności dla zwierząt, w tym jeleni.
• Pełnia Koźlego Księżyca jest zatem symbolem wzrostu, odrodzenia i obfitości. Jest to czas, kiedy natura jest na szczycie swojej siły i płodności, a liczne gatunki zwierząt korzystają z tego okresu do rozmnażania.
• Pełnia Księżyca Jesiotrów, znana również jako "Sturgeon Moon", przypada na sierpień. Sturgeony, czyli jesiotry, to rodzaj ryb, które były w tych regionach obficie łowione podczas tego miesiąca. Jesiotry, duże, długowieczne ryby, były ważnym źródłem pożywienia dla wielu plemion. Nazwa "Pełnia Księżyca Jesiotrów" przetrwała jako przypomnienie o cyklach naturalnego świata i zależności człowieka od niego. W niektórych kulturach, pełnia księżyca w sierpniu ma szczególne znaczenie. Na przykład w kulturze celtyckiej, ten czas jest związany z świętem Lughnasadh, które obchodzone jest na początku sierpnia. To święto, związane z żniwami i obfitością, jest okresem dawania dziękczynienia za plony i przygotowania do nadchodzącej zimy
• Pełnia Księżyca Plonów/Żniw, znana także jako "Harvest Moon", to pełnia księżyca, która występuje najbliżej równonocy jesiennej. W północnej półkuli ziemskiej przypada zwykle we wrześniu, ale może również pojawić się na początku października. Nazwa "Harvest Moon" pochodzi od tradycji żniw, które miały miejsce pod koniec lata i na początku jesieni. Unikalna cecha Pełni Żniw polega na tym, że różnica czasu pomiędzy zachodem księżyca a następnym wschodem jest krótsza niż w innych czasach roku. To oznacza, że księżyc wychodzi zaraz po zachodzie słońca, dając więcej światła naturalnego wieczorem. To dodatkowe światło było szczególnie cenne dla rolników, którzy mogli dzięki temu pracować dłużej na polach, zbierając plony.
• Pełnia Księżyca Myśliwych, znana również jako "Hunter's Moon", zwykle występuje w październiku i jest kolejną po Pełni Żniw. Nazwa ta pochodzi od pierwotnych plemion, które w tym czasie polowały, gromadząc zapasy mięsa na zimę. Ta pełnia księżyca ma unikalną cechę: podobnie jak Pełnia Żniw, jest ona szczególnie jasna, ponieważ różnica w czasie między wschodami księżyca jest najmniejsza w tym okresie roku. Ten dodatkowy blask umożliwiał łatwiejsze polowanie po zmroku. Symbolicznie, Pełnia Księżyca Myśliwych może oznaczać okres skupienia na zaspokojeniu naszych podstawowych potrzeb, planowania na przyszłość i przygotowania się na nadchodzące wyzwania. Może to być także czas, kiedy ludzie mogą czuć potrzebę bycia bardziej aktywnymi, wytrwałymi i zdeterminowanymi w dążeniu do swoich celów.
• Pełnia Bobrzego Księżyca, znana również jako "Beaver Moon", zazwyczaj występuje w listopadzie. Ta pełnia księżyca otrzymała swoją nazwę od rdzennych Amerykanów i kolonistów europejskich, którzy zaobserwowali, że bobry są szczególnie aktywne o tej porze roku. Bobry intensywnie pracują nad budową swoich żeremi, zanim zamarznie powierzchnia wód, na których są budowane. "Beaver Moon" był wskaźnikiem dla osób, które polowały na bobry, aby zdobyć ich cenne futra na zimę. Ta pełnia księżyca była sygnałem, że to był ostatni moment, aby złapać bobry przed zimą, kiedy te zwierzęta pozostają zamknięte w swoich żeremiach. Symbolicznie, Pełnia Bobrzego Księżyca może być przypomnieniem o znaczeniu przygotowania na przyszłość, pracowitości i ciężkiej pracy, które są niezbędne, aby przetrwać trudne czasy. Może to również przypominać o wartości zasobów naturalnych i konieczności szanowania przyrody.
• Pełnia Zimnego Księżyca, zwana także "Cold Moon", przypada na grudzień i jest ostatnią pełnią księżyca w kalendarzowym roku. Jest to czas, kiedy dni są najkrótsze, a noce najdłuższe. W niektórych kulturach, ta pełnia księżyca jest związana z czasem spokoju i medytacji. Po intensywnym okresie zbierania plonów i przygotowań do zimy, nastał moment na odpoczynek i refleksję. Jest to również czas na świętowanie. 

ZOBACZ TAKŻE:

"Łaniozaur" w Bieszczadach. Niewiarygodne zdjęcie łani. "Takie cuda to tylko tu” [ZDJĘCIA]

Kilka istotnych informacji na temat pełni księżyca

• Cykl Księżyca: pełnia księżyca jest jednym z etapów w cyklu faz księżyca, który trwa ok. 29,5 dni. Inne fazy obejmują nów, pierwszą kwadrę, kolejną pełnię i ostatnią kwadrę.
• Widoczność: pełnia księżyca zazwyczaj jest dobrze widoczna na niebie przez całą noc. Jeśli warunki atmosferyczne są dobre, można dostrzec szczegóły na powierzchni księżyca, takie jak kratery i morza księżycowe.
• Powtarzalność: pełnia księżyca występuje regularnie co około 29,5 dni. Jest to związane z ruchem księżyca wokół Ziemi i zmianami oświetlenia, gdy Słońce oświetla różne części jego powierzchni.
• Oddziaływanie na Ziemię: pełnia księżyca ma znaczący wpływ na Ziemię. Najbardziej znanym zjawiskiem jest wpływ grawitacji księżyca powodujący pływy morskie.
• Oddziaływanie na człowieka: nie ma stu procentowego potwierdzenia w naukowych badaniach wpływ pełni księżyca na ludzi, ale uważa się, że pełnia księżyca może wpływać na jakość snu i wywoływać pewne zmiany w zachowaniu. U niektórych osób pełnia księżyca wywołuje negatywne emocje, takie jak złość, lęk, zniecierpliwienie, wątpliwości i pogłębia stany depresyjne, a u innych pożądanie i ekscytacje.  Warto jednak podkreślić, że większość tych odczuć jest oparta na obserwacjach subiektywnych, a nie na solidnych dowodach naukowych. Badania nad wpływem pełni księżyca na ludzkie zachowanie i zdrowie mają skrajne wyniki, a większość z nich nie potwierdza znaczącego wpływu pełni księżyca na te aspekty.
• Symbolika i kultura: Pełnia Księżyca ma również znaczenie symboliczne w wielu kulturach i wierzeniach. Jest często kojarzona z tajemniczością, romantyzmem, a także różnymi obrzędami i świętami w różnych tradycjach.

Symbolika Pełni Księżyca

• Mroczna symbolika: pełnia Księżyca, ze swoim jasnym oświetleniem, może wywoływać skojarzenia z tajemniczością i mrokiem. W niektórych kulturach jest kojarzona z mitycznymi postaciami, jak wilkołaki czy wampiry, które według legend stają się aktywne i odrodzone w pełni Księżyca.
• Szaleństwo: istnieje przekonanie, które wywodzi się z wielu wierzeń i zwyczajów, że pełnia Księżyca może wpływać na psychikę ludzi, powodując zachowania irracjonalne lub szaleńcze. To powiązanie zwiększonej aktywności emocjonalnej i pełni Księżyca znalazło odbicie w wielu dziełach literackich i sztuce.
• Jasność w nocy: w niektórych miejscach, gdzie nocne oświetlenie jest słabe, pełnia Księżyca może być czasem zwiększonej czujności, ponieważ jasność nocnego nieba umożliwia bardziej widoczne i precyzyjne obserwacje.
• Związki z rytuałami i magią: pełnia Księżyca ma również znaczenie w praktykach magicznych, rytuałach i wierzeniach okultystycznych. Uważa się, że to szczególny czas, w którym energia duchowa jest wzmocniona, a rytuały i zaklęcia mają większą moc.

Księżyc w pełni, podobnie jak wiele innych zjawisk natury, jest podatny na różne interpretacje i przekonania kulturowe. To, jak odbieramy i interpretujemy pełnię Księżyca, zależy od naszych wierzeń, tradycji i doświadczeń.

Kilka ciekawostek na temat Księżyca

• Księżyc nie ma atmosfery, co oznacza, że nie ma tam powietrza ani pogody, takiej jak deszcz czy wiatr. Bez atmosfery na Księżycu brakuje również ochrony przed promieniowaniem kosmicznym i mikrometeoroidami.
• Z Ziemi zawsze widzimy tę samą stronę Księżyca, ponieważ okres obrotu Księżyca wokół własnej osi jest dokładnie taki sam jak okres obiegu wokół Ziemi. Dopiero w 1959 roku sonda kosmiczna Luna 3 wykonała pierwsze zdjęcia odwrotnej strony Księżyca.
• na powierzchni Księżyca można zauważyć ciemniejsze obszary, które są nazywane morzami księżycowymi. Nie są to dosłownie morza, ale obszary, które kiedyś były pokryte lawą. Morza księżycowe stanowią kontrast do jasnych obszarów, które są pokryte głównie kraterami.
• Księżyc nie jest całkowicie nieruchomy. Występują na nim trzęsienia sejsmiczne, znane jako księżycowe trzęsienia. Są one wynikiem wewnętrznych sił, takich jak kurczenie się w wyniku zmian temperatury i napięcie grawitacyjne związane z Ziemią.
• Pierwszym człowiekiem, który stanął na Księżycu, był Neil Armstrong, astronauta misji Apollo 11 w 1969 roku. Ogółem tylko 12 astronautów z programu Apollo miało okazję chodzić po powierzchni Księżyca. Ostatni raz człowiek stanął na księżycu 50 lat temu.
• Podczas misji Apollo astronauci zebrali próbki skał księżycowych. Badanie tych próbek, a także badania przeprowadzone przez NASA dostarczyły naukowcom wiele informacji o pochodzeniu i historii Księżyca. Badania potwierdziły, że Księżyc powstał ok 4,5 miliarda lat temu w wyniku zderzenia Ziemi z dużym ciałem niebieskim.
• Średni czas między dwoma pełnymi cyklami Księżyca wynosi średnio 29 dni, 12 godzin, 44 minuty i 2,9 sekundy. Ten okres jest znany jako miesiąc synodyczny i jest podstawą dla wielu kalendarzy księżycowych.