Teofil Żurowski herbu Leliwa urodził się 20 grudnia 1833 roku i zapisał się w historii Galicji jako właściciel ziemski, aktywny samorządowiec i polityk. Był człowiekiem, który całe życie poświęcił sprawom publicznym, a jego działalność przypadła na czasy, gdy w monarchii habsburskiej zachodziły duże zmiany ustrojowe i społeczne. W okresie, gdy Europa po Wiośnie Ludów zaczęła kształtować nowe formy reprezentacji politycznej, Żurowski odgrywał znaczącą rolę w lokalnych strukturach władzy.
Żurowski był właścicielem dóbr w Berezce i Myczkowcach, a jednocześnie osobą mocno zaangażowaną w życie polityczne regionu. W latach siedemdziesiątych XIX wieku wybrano go do Sejmu Krajowego Galicji, gdzie przez dwie kadencje reprezentował interesy mieszkańców powiatu liskiego. W 1877 roku został pierwszym deputowanym z tego okręgu, który uzyskał reelekcję, co świadczyło o jego pozycji i zaufaniu, jakim darzyli go wyborcy.
Okoliczności zdobycia mandatu były dość nietypowe, ponieważ najpierw wybrano go w kurii wielkiej własności ziemskiej w okręgu sanockim, a mandat w kurii gmin wiejskich przypadł dr. Aleksandrowi Iskrzyckiemu. Ten jednak zrezygnował, dzięki czemu Żurowski objął także miejsce z rodzinnego powiatu, zrzekając się wcześniejszego wyboru. Działalność polityczna nie była jego jedynym polem aktywności. Teofil Żurowski odgrywał ważną rolę w radzie powiatu liskiego, z którą związany był przez wiele lat. Pełnił funkcję członka wydziału powiatowego, a w latach osiemdziesiątych XIX wieku był także jego prezesem. Łączył wówczas stanowisko w samorządzie z mandatem poselskim, co pozwalało mu skuteczniej zabiegać o sprawy lokalnej społeczności.
Choć w 1889 roku ubiegał się ponownie o mandat posła, przegrał rywalizację z młodszym konkurentem Józefem Wiktorem, właścicielem Wojkówki. Było to symboliczne zakończenie jego parlamentarnej kariery, jednak jego wcześniejsze dokonania pozostawiły trwały ślad w historii regionu. Żurowski zmarł w marcu 1908 roku, pozostając w pamięci jako człowiek, który przez wiele lat łączył działalność ziemiańską z troską o dobro wspólne i rozwój galicyjskiej prowincji.
Komentarze (0)