Hnatowe Berdo to kulminacja Połoniny Wetlińskiej licząca 1187 m n.p.m. To właśnie w tym miejscu według bieszczadzkich opowieści miał znajdować się zamek. Jego dokładna data istnienie nie jest nikomu znana, lecz uznaje się, że stał w połowie XVII wieku, a jego właścicielem był szlachcic o imieniu Ignacy zwany Hnatem. Ta ziemia została nadana mu przez Państwa Boguckich i jego zadaniem wraz z rycerzami było chronić okolicznych mieszkańców.
W 1672 roku Tatarzy najechali te tereny i spostrzegli położony na wielkim wzniesieniu zamek. Postanowili go zdobyć. Oblężenie nic nie pomogło, więc Tatarzy rozpoczęli ostrzeliwanie zamku zapalonymi strzałami. Kiedy Hnat uświadomił sobie, że jest na przegranej pozycji postanowił wraz ze swoją załogą rzucić się ze skał i zaufać Bogu. Oddanie się w niewolę tatarską było wykluczone.
Zamku nigdy nie odbudowano i do czasów dzisiejszych nie zachował się żaden ślad po istnieniu takiej budowli. Wzgórze zostało nazwane na cześć właściciela zamku Hnata i obecnie nosi nazwę Hnatowe Berdo.
Mimo że, taka historia mogła się wydarzyć to nigdy jej nie potwierdzono.