Wszyscy ci, którzy choć jeden raz odwiedzili Bieszczady, wiedzą, że jednym z najbardziej pamiętnych doświadczeń jest podziwianie przepięknych widoków. Można doświadczyć tego wychodząc szlakami turystycznymi powyżej górnej granicy lasu, przemierzając połoniny bądź odpoczywając na szczytach. W życiu bywają jednak takie sytuacje, że z różnych powodów wyjście w góry nie jest możliwe. W takim momencie doskonałą opcją są wieże widokowe, które na przestrzeni ostatnich lat stały się nieodłączną częścią tego regionu. Dzięki nim turyści mogą podnieść się ponad drzewa i zobaczyć całe Bieszczady na wyciągnięcie ręki. To również doskonała okazja do głębszego zrozumienia tej wyjątkowej krainy, poprzez podziwianie jak zmienia się na przestrzeni pór roku, od wiosny przez lato po złote barwy jesieni.

W Bieszczadach i całym regionie mamy do dyspozycji wiele wartych odwiedzenia punktów i wież widokowych. Bez wątpienia na wyróżnienie zasługuje wieża na Jeleniowatym, Korbani, Szczerbanówce, Holicy oraz przy górnej stacji kolei gondolowej na Jaworze. Ponadto będąc w tej części Polski warto odwiedzić najłatwiej dostępny punkt widokowy zlokalizowany na szybowisku w Bezmiechowej, parkingu przy wjeździe do Lutowisk od strony Czarnej Górnej oraz platformę w Polańczyku, z której oprócz gór możemy podziwiać piękne zakola Jeziora Solińskiego.

Wieża widokowa na Holicy

Fot. Kamil Mielnikiewicz

Wieża na Holicy to najnowsze miejsce skąd możemy podziwiać rozciągający się krajobraz na pobliskie miejscowości, Zatokę Teleśnicką czy bieszczadzkie szczyty. Wieża widokowa znajduje się dokładnie na Wschodniobeskidzkim Obszarze Chronionego Krajobrazu w Teleśnicy Oszwarowej, w paśmie górskim Żuków. To konstrukcja nośna osadzona na fundamencie z żelbetowej płyty. W większości została ona wykonana z drewna, gdyż założeniem architektów było to, by wkomponowała się w naturalny krajobraz. Ponadto stalowe elementy pomalowano w odcieniu zbliżonym do drewna. Najwyżej położony podest został przykryty czterospadowym dachem, na którym są zamontowane panele fotowoltaiczne. Obiekt, którego łączna wysokość wynosi prawie 35 metrów wyposażono w dwa podesty widokowe na poziomie 17 i 30 metrów.

Do wieży widokowej możemy dojść między innymi od parkingu zlokalizowanego przez drodze z Ustjanowej Dolnej w kierunku Łobozewa. Dystans w obie strony to 9 kilometrów, a samo przejście zajmuje 3 godziny.

Wieża widokowa na Jeleniowatym

Fot. Kamil Mielnikiewicz

Wieża znajduje się na Jeleniowatym, powyżej Centrum Promocji Leśnictwa w Mucznem. Obiekt o konstrukcji stalowo-drewnianej i wysokości całkowitej 34 metrów, wyposażony jest w taras widokowy – prowadzi na niego 180 schodów – z którego rozciąga się panorama na dolinę górnego Sanu i na Bieszczady po ukraińskiej stronie granicy, zaś na południu widać ciąg najwyższych szczytów z Haliczem, Kopą Bukowską, z całym grzbietem Bukowego Berda, Połoniny Caryńskiej, Połoniny Wetlińskiej, aż po Smerek. Wejście na taras widokowy jest bezpłatne, a do wieży prowadzą dwie ścieżki. Jedna z nich zaczyna się tuż za budynkiem promocji leśnictwa, z kolei druga wiedzie przez Brenzberg, czyli ważne miejsce w pamięci narodowej.

Wieża widokowa Szczerbanówka

Fot. Kamil Mielnikiewicz

Wieża widokowa Szczerbanówka znajduje się w Bieszczadach Zachodnich, około 10 kilometrów za Cisną, bezpośrednio przy drodze wojewódzkiej nr 897 prowadzącej do Komańczy. To drewniany obiekt powstały z inicjatywy Nadleśnictwa Cisna. Budowla ma trzy poziomy i około dziewięć metrów wysokości. Z platformy możemy podziwiać urzekający widok na rozpościerającą się panoramę Bieszczadów z ich szczytami i masywami, w tym: Jasło, Małe Jasło, Połonina Wetlińska, Smerek, Wysokie Berdo, Hon oraz Berest.

Wieża widokowa przy górnej stacji kolei gondolowej

Fot. Kamil Mielnikiewicz

Ze stacji początkowej Plasza – pokonując wagonem kolei linowej trasę 1,5 kilometra – dotrzemy do stacji zlokalizowanej na Górze Jawor, na której znajduje się wieża widokowa z tarasem na wysokości 42 metrów. Jego głównym atutem jest możliwość zobaczenia krajobrazów z każdej strony. Z platformy możemy zobaczyć między innymi Jezioro Solińskie, bieszczadzkie wzgórza, Polańczyk, kamieniołom w Bóbrce, Łobozew, zaporę wodną z Myczkowcach, Zwierzyń, Lesko czy szybowisko w Bezmiechowej Górnej.

Wieża widokowa na Korbani

Fot. Agnieszka Skucińska

Korbania to szczyt w Bieszczadach Zachodnich w paśmie Durnej i Łopiennika. Obok wieży znajdującej się na szczycie postawiono wiatę, gdzie można się schronić w razie nagłego załamania pogody. Są tam również ławo-stoły i miejsce na ognisko. Wieża jest trzykondygnacyjna i jej wysokość wynosi 8 metrów, ale już to wystarczy, by móc podziwiać malownicze panoramy Jeziora Solińskiego, doliny Sanu z pasmem Otrytu, Bieszczady Wysokie z połoninami, a na północy Góry Słonne z szybowiskiem w Bezmiechowej. Najkrótsze dojście do wieży prowadzi od Bukowca. Zaczyna się tuż przy wiacie z piecem i miejscem na ognisko. Nadleśnictwo Baligród wytyczyło zieloną ścieżkę przyrodniczą, która połączyła Bukowiec z Korbanią i Łopienką.

Wieża widokowa Jeleni Skok

Fot. Nadleśnictwo Cisna

Wieża widokowa Jeleni Skok znajduje się na wzgórzu Mochnaczka w Cisnej. Ma ona dziewięć metrów wysokości. Na tarasie widokowym znajduje się luneta obserwacyjna, która w znacznym stopniu ułatwi wszystkim podziwianie widoków. Z jej wysokości można zobaczyć pasmo graniczne, Małe i Duże Jasło, Smerek, Połoninę Wetlińską oraz Połoninę Caryńską. Przy dobrej przejrzystości powietrza dostrzegalna jest również Tarnica. Warto zauważyć, że obok wieży jest schron przeciwdeszczowy z ławą i stołem. To miejsce służy nie tylko osobom chcącym odpocząć, ale również tym, którzy chcą przeczekać deszcz.

Dojście do wieży widokowej nie należy do trudnych i można ją pokonać ścieżką wytyczoną przez Nadleśnictwo Cisna. Swój pojazd zostawiamy obok boiska w Cisnej. Z parkingu wracamy do znajdujących się wcześniej torów kolejki wąskotorowej, skręcamy w prawo, idziemy nimi kilkanaście metrów, po czym skręcamy ponownie w prawo i dalej maszerujemy chwilę wzdłuż rzeki Solinki. Następnie kierujemy się na zieloną ścieżkę, która wiedzie między drzewami. Wyprowadza ona na stokówkę (drogę leśną). Stoi tu tablica z krótkim opisem oraz przebiegiem sztolni „Róża". W stokówkę należy skręcić w lewo i po kilkunastu metrach znowu w prawo do lasu. Dalej idziemy pod górę, trzymając się oznaczonego szlaku.

Punkt widokowy na szybowisku w Bezmiechowej

Fot. Kamil Mielnikiewicz

Planując wycieczkę z łatwym dojazdem do miejsca, z którego ujrzymy rozciągającą się panoramę bieszczadzkich szczytów, warto udać się do Bezmiechowej, miejscowości oddalonej o 8 kilometrów od Leska. Na północ od centrum wioski, na wzgórzu o wysokości 450 m n.p.m., na odsłoniętym grzebiecie Gór Słonnych znajduje się jedna z największych w Polsce stacji szybowców. Co powoduje wyjątkowość tego miejsca? Przede wszystkim widoki, które za każdym razem potrafią w niezwykły sposób oczarować. Stojąc na szczycie możemy podziwiać pobliskie domy, lasy, pola, dalej pasma Żukowa i Otrytu, szczyty Stożka i Jawora, Jezioro Solińskie, górną stację kolei gondolowej, wzniesienia Czulni i Gruszki nad Leskiem, a w oddali – przy dobrej przejrzystości powietrza – Tarnicę, Halicz, Smerek, Łopiennik, Połoninę Caryńską, Połoninę Wetlińską oraz pasmo Wysokiego Działu z Chryszczatą.

Punkt widokowy w Lutowiskach

Fot. Kamil Mielnikiewicz

Punkt znajduje się na parkingu, który kilka lat temu powstał przy Wielkiej Obwodnicy Bieszczadzkiej, na wzniesieniu przy wjeździe (lub wyjeździe) z Lutowisk. Zadbano nie tylko o miejsca do zaparkowania samochodów czy autokarów, ale także o ławki czy kosze na śmieci. Znajdziemy tam również zdjęcie panoramiczne, na którym oznaczono widoczne szczyty i inne punkty geograficzne. Z punktu, przy dobrej widoczności rozpościera się rozległy widok na Bieszczady Wysokie, leżące po stronie polskiej oraz ukraińskiej. Parking jest ogólnodostępny i nie jest tu pobierana żadna opłata za parkowanie.

Punkt widokowy w Polańczyku

Fot. Kamil Mielnikiewicz

Spędzając urlop, czy choćby przejeżdżając przez Polańczyk, wyjście na wzniesienie Sawin wydaje się być koniecznością. Punkt na Sawinie położony jest na wysokości 516 m n.p.m. To jedno z najciekawszych miejsc, skąd rozciąga się krajobraz na pobliskie Jezioro Solińskie, Polańczyk, Solinę czy Wołkowyję. Przy dobrej widoczności w oddali zobaczymy też bieszczadzkie szczyty – Smerek, Łopiennik, Magurę Łomiańską, Trohaniec, Połoninę Caryńską czy Połoninę Wetlińską – a ich identyfikację ułatwi nam tablica ze zdjęciem i oznaczonymi punktami.

Wejście na ścieżkę prowadzącą do punktu widokowego zaczyna się w sąsiedztwie głównego skrzyżowania w Polańczyku, tuż obok Centrum Informacji Uzdrowiskowo-Turystycznej. Trasa jest bardzo łatwa i osoby nawet ze słabą kondycją przejdą nią bez żadnych problemów. Dystans? Około 300 metrów.

Punkt widokowy Pichurów

Fot. Agnieszka Skucińska

Punkt widokowy Pichurów znajduje się w niedalekiej odległości od szosy prowadzącej w kierunku Tarnawy Niżnej. Przy trasie jest bezpłatny parking na kilka samochodów. Warto tu zwrócić uwagę na ruiny mostu kolejki wąskotorowej, która kiedyś przewoziła tędy ścięte w bieszczadzkich lasach drzewa. Następnie na szlak ruszamy pieszo, już na samym początku mijamy jeszcze kilka starych wagonów kolejki z zapakowanym ładunkiem. Ścieżka prowadzi nieznacznie pod górę, utwardzoną drogą szutrową w urokliwym, leśnym terenie przełomu potoku Roztoki. Nie jest to trasa wymagająca, więc mogą z niej skorzystać również osoby o słabej kondycji fizycznej. Po 30 minutach spaceru ścieżką przyrodniczą docieramy do punktu widokowego. Ze zbocza stromej skarpy, którą ochraniają barierki mamy piękny widok na Kopę Bukowską, Krzemień i Bukowe Berdo.

Następnie, po pokonaniu kilkunastu drewnianych schodków naszym oczom ukaże się cudowny widok z panoramą na góry. Ciekawostka z Watahy - na tym wzniesieniu w II sezonie znajdował się plan serialu "Wataha" z atrapą domu i schronu Rebrowa.

Punkt widokowy w Górach Słonnych (przy serpentynach)

Fot. Kamil Mielnikiewicz

Mimo że punkt widokowy nie jest położony w Bieszczadach, to roztacza się z niego niesamowity widok, z którego przy dobrej widoczności zobaczymy Magurę Łomiańską, Żuków, Ostre, Trohaniec, Jawor. Dalej Halicz, Krzemień, Tarnicę, Połoninę Caryńską, Połoninę Wetlińska, Smerek, Korbanię, Jasło, Łopiennik, Wołosyń oraz Jaworne. Platforma widokowa znajduje się przy malowniczej trasie nr 28 prowadzącej przez serpentyny z Sanoka w kierunku Przemyśla. Nie sposób przeoczyć skrętu prowadzącego do tego punktu, ponieważ jest on dobrze oznakowany. Zjeżdżamy z drogi krajowej i dalej drogą asfaltową pokonujemy jeszcze kilkanaście metrów.

Ludzkie Kości (1)

Osuwająca się skarpa odsłoniła ludzkie kości. W działaniach wzięli udział bieszczadzcy goprowcy [ZDJĘCIA]