Wspomnienia o Nich są pełne ciepła i wzruszenia. To ludzie, którzy oddali Bieszczadom część siebie, tworząc w tym pięknym miejscu swoje niepowtarzalne dzieła. Kiedy odeszli na "Niebieskie Połoniny", zostawili nam swoją twórczość i miłość do tego magicznego miejsca.
"Ballada na starą szafę i puste krzesła"
Moje okna już skrzypią przed zimąstary sweter domaga się łatznów udało się jakoś dopłynąćchociaż w szafie postarzał się światA tu lecą znajomi do niebana herbatę dziś mieli tu wpaśćI tak nagle dopada mnie tremawidząc mola co wtulił się w płaszczNie odlatujcie chłopaki na służbę do Pana BogaPrzecież tyle wypiło się winaTyle dziewczyn tuliło na schodachTak wam spieszno do posadW niepojętym błękicieCo wam chłopcy do tegoGdy pod ręką jest życieZnów sikorki za oknemA wy już w wyższych sferachWam to po co chłopakiW niebie się poniewieraćCzajnik gwiżdże aż pies ogon skuliłCiepły szal muszę kupić i kocPuste krzesła czekają na tematDo rozmowy na bezsenną nocWiem znów kiedyś z tej szafy wyjdziecieNagle któryś pojawi się w drzwiachOdwiedzajcie mnie częściej koledzyCo wam szkodzi na chwilę tu wpaść
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.