Grzybobranie to jedno z najpopularniejszych hobby w Polsce. Jednak grzybiarze nie mają łatwo, gdyż przez całą zimę i wiosnę muszą czekać, aż w lasach pojawią się pierwsze jadalne okazy, a największy ich wysyp zaczyna się w sierpniu lub wrześniu. Dlatego wszystkich z pewnością zainteresuje wiadomość wprost ze bieszczadzkich lasów.
Wieść gminna niesie, że po jodłowych lasach pojawiły się pierwsze w tym roku borowiki ceglastopore w Bieszczadach. Z racji na swoją barwę oraz przebarwianie się na siny kolor w miejscu uszkodzenia lub przecięcia grzyb ten ma wiele ludowych nazw
reklama
- czytamy w mediach społecznościowych Nadleśnictwa Baligród.
Borowik ceglastopory
Borowik ceglastopory posiada w Polsce wiele lokalnych nazw. Znajdziemy w nich między innymi grzyb wilczy, czerwononóżka, pociec, siniec czy ceglak. Każda z nazw odnosi się do wyglądu tego gatunku. Kapelusz borowiska ma zazwyczaj jasnobrązowy lub ciemnobrązowy kolor, a jego średnia oscyluje od 5 do 20 centymetrów. Niekiedy przyjmuje barwę oliwkowobrązową albo brązową wpadającą w czerń. Miąższ borowiska ceglastoporego jest intensywnie żółty. Po przekrojeniu, naciśnięciu lub innym kontakcie, niemal natychmiast sinieje, co często odstrasza grzybiarzy. W górnej części trzon grzyba jest żółty, a od połowy wysokości występują na nim czerwone plamki. Ta część grzyba po naciśnięciu, także zmienia swoją barwę na granatową.reklama
Borowik ceglastopory a szatański – jak je rozróżnić?
Największym niebezpieczeństwem czyhającym na niedoświadczonych grzybiarzy jest możliwość pomylenia borowika ceglastoporego z borowikiem szatańskim. Występują jednak między nimi wyraźne różnice. Borowik szatański ma intensywniej czerwony trzon i wyraźnie jaśniejszy kapelusz. Po spróbowaniu poraża gorzkością. Ponieważ borowik szatański to niezwykle niebezpieczny grzyb, powodujący poważne dolegliwości żołądkowo-jelitowe, wiele osób, nie mając stuprocentowej pewności, rezygnuje ze zbierania borowika ceglastoporego.reklama
Bywa on również mylony z borowikiem ponurym, który charakteryzuje się nieco jaśniejszym kapeluszem i charakterystyczną siateczką na trzonie. Odróżnia go ona wyraźnie od strzępków borowika ceglastoporego. Borowik ponury nie jest uważany za grzyba trującego, ale nie jest również oficjalnie jadalny.
Komentarze (0)