Grzybobranie to jedno z najpopularniejszych hobby w Polsce. Jednak grzybiarze nie mają łatwo, gdyż przez całą zimę i wiosnę muszą czekać, aż w lasach pojawią się pierwsze jadalne okazy, a największy ich wysyp zaczyna się w sierpniu lub wrześniu. Dlatego wszystkich z pewnością zainteresuje wiadomość wprost ze bieszczadzkich lasów.
Wieść gminna niesie, że po jodłowych lasach pojawiły się pierwsze w tym roku borowiki ceglastopore w Bieszczadach. Z racji na swoją barwę oraz przebarwianie się na siny kolor w miejscu uszkodzenia lub przecięcia grzyb ten ma wiele ludowych nazw
- czytamy w mediach społecznościowych Nadleśnictwa Baligród.
Borowik ceglastopory
Borowik ceglastopory posiada w Polsce wiele lokalnych nazw. Znajdziemy w nich między innymi grzyb wilczy, czerwononóżka, pociec, siniec czy ceglak. Każda z nazw odnosi się do wyglądu tego gatunku. Kapelusz borowiska ma zazwyczaj jasnobrązowy lub ciemnobrązowy kolor, a jego średnia oscyluje od 5 do 20 centymetrów. Niekiedy przyjmuje barwę oliwkowobrązową albo brązową wpadającą w czerń. Miąższ borowiska ceglastoporego jest intensywnie żółty. Po przekrojeniu, naciśnięciu lub innym kontakcie, niemal natychmiast sinieje, co często odstrasza grzybiarzy. W górnej części trzon grzyba jest żółty, a od połowy wysokości występują na nim czerwone plamki. Ta część grzyba po naciśnięciu, także zmienia swoją barwę na granatową.
Borowik ceglastopory a szatański – jak je rozróżnić?
Największym niebezpieczeństwem czyhającym na niedoświadczonych grzybiarzy jest możliwość pomylenia borowika ceglastoporego z borowikiem szatańskim. Występują jednak między nimi wyraźne różnice. Borowik szatański ma intensywniej czerwony trzon i wyraźnie jaśniejszy kapelusz. Po spróbowaniu poraża gorzkością. Ponieważ borowik szatański to niezwykle niebezpieczny grzyb, powodujący poważne dolegliwości żołądkowo-jelitowe, wiele osób, nie mając stuprocentowej pewności, rezygnuje ze zbierania borowika ceglastoporego.Bywa on również mylony z borowikiem ponurym, który charakteryzuje się nieco jaśniejszym kapeluszem i charakterystyczną siateczką na trzonie. Odróżnia go ona wyraźnie od strzępków borowika ceglastoporego. Borowik ponury nie jest uważany za grzyba trującego, ale nie jest również oficjalnie jadalny.
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.