Remont zabytkowego kościoła w Lutowiskach realizowany był ze środków dotacji celowej w wysokości 480 000 złotych. Środki te przeznaczono na prace konserwatorskie i budowlane, których celem było zabezpieczenie konstrukcji wieży oraz przywrócenie jej walorów estetycznych. Wykonano między innymi kompleksowe prace przy elewacji ceglanej, uzupełniono spoiny, odnowiono stolarkę, odrestaurowano okna i drzwi, a także przeprowadzono szereg działań wewnątrz wieży, obejmujących między innymi tynkowanie, malowanie i prace stolarskie. Efekty inwestycji w widoczny sposób poprawiły stan techniczny obiektu oraz wpłynęły na jego estetykę.
Kościół jako część krajobrazu Bieszczadów
Świątynia w Lutowiskach należy do najbardziej rozpoznawalnych zabytków sakralnych regionu. Dzięki lokalizacji przy Wielkiej Pętli Bieszczadzkiej jej sylwetka stanowi stały element panoramy oglądanej z popularnego punktu widokowego przy wjeździe do miejscowości. Obok górskich szczytów i dolin, to właśnie kościół św. Stanisława często pojawia się na fotografiach wykonywanych przez turystów odwiedzających Bieszczady. Dbałość o jego stan techniczny ma więc znaczenie nie tylko dla społeczności lokalnej, ale również dla całego regionu, który czerpie z turystyki i bogactwa kulturowego dziedzictwa.
Historyczne tło powstania świątyni
Początki kościoła w Lutowiskach sięgają końca XIX wieku. Do 1896 roku rzymscy katolicy korzystali wspólnie z grekokatolikami z jednej cerkwi. Po jej spaleniu społeczność katolicka rozpoczęła starania o budowę własnej świątyni. Pierwszym krokiem było wzniesienie tymczasowej kaplicy w 1903 roku, do której materiały dostarczyli nieodpłatnie właściciele okolicznych tartaków.W 1907 roku do Lutowisk przybył ksiądz Michał Huciński, który podjął się prowadzenia ekspozytury parafii w Polanie i aktywnie zaangażował się w organizację budowy. Dzięki zbiórkom i wsparciu darczyńców, w tym także zagranicznych, udało się zgromadzić środki na realizację inwestycji. Projekt kościoła przygotował architekt Stanisław Majerski z Przemyśla. Prace budowlane rozpoczęły się w 1911 roku i zakończyły przed 1923 rokiem, kiedy to biskup Karol Józef Fischer dokonał poświęcenia świątyni.
Losy w XX wieku
W czasie I wojny światowej świątynia została nieznacznie uszkodzona, jednak kontynuowano prace wykończeniowe. Do 1939 roku kościół został w pełni wyposażony i ozdobiony polichromiami oraz witrażami. Po 1944 roku jego losy potoczyły się dramatycznie. W okresie, gdy Lutowiska znajdowały się w granicach ZSRR, kościół został zdewastowany, a jego wyposażenie rozkradziono. Zniszczona została także mogiła księdza Hucińskiego.Dopiero w latach 60. XX wieku rozpoczęto prace remontowe, które umożliwiły ponowne poświęcenie świątyni w 1963 roku. Od tego czasu kościół pełni na nowo swoją funkcję, a jego wartość historyczna i kulturowa została dodatkowo podkreślona poprzez wpis do rejestru zabytków jako jedyny przykład neogotyckiej architektury sakralnej w polskich Bieszczadach.
Komentarze (0)