Wilcze Opowieści

Krzysztof wrócił z nadleśnictwa. Został pełniącym obowiązki leśniczego do czasu aż leśniczy Jan wyjdzie ze szpitala po ciężkim ataku serca i po roku przejdzie na emeryturę. Póki co wrócił na swoją gajówkę, aby przygotować dom na przyjęcie swojej żony Marysi i kilkumiesięcznej córeczki Zosi.

Krzysztof wrócił z nadleśnictwa. Został pełniącym obowiązki leśniczego do czasu aż leśniczy Jan wyjdzie ze szpitala po ciężkim ataku serca i po roku przejdzie na emeryturę. Póki co wrócił na swoją gajówkę, aby przygotować dom na przyjęcie swojej żony Marysi i kilkumiesięcznej córeczki Zosi.

Plutonowy Krzysztof jako rezerwista powołany do służby wojskowej miał przepustkę stałą. Wychodził na miasto po kolacji i wracał przed capstrzykiem. Szedł do parku, kawiarni, a czasami na piwo.

Lipcowe słońce grzało bardzo mocno. Bieszczadzkie lato 1982 sprawiało, że wilcza rodzina szukała ochłody w cieniu potężnej jodły. Młoda wadera będąca pierwszy raz matką dość szybko przekonała się, że Odys nie nadaje się na głowę rodziny.

Wszyscy w leśniczówce w bieszczadzkiej dolinie zajęli się małą Zosią. Po odebraniu porodu stara Miętusowa usiadła na krześle w kuchni i ocierając pot z czoła powiedziała głośno

Pierwszy tydzień stycznia 1982 roku był bardzo mroźny i śnieżny w bieszczadzkiej dolinie. Komunikacja autobusowa już pod koniec listopada przestała normalnie funkcjonować, tak jak i każdego roku o tej porze.

Wilk Odys i pies Ramzes pomagali jak mogli w przeprowadzce z „Basiówki” do leśniczówki. Pomagali też mieszkańcy leśnej osady. Kilka koni ciągnęło swoje sanie zapakowane dobytkiem, paszą dla zwierząt i żywnością

… Tymczasem pod bezlistnym lipowym drzewem pielęgniarka Marysia zapytała jeszcze raz – Krzysztofie czy zaprosiłeś mnie do takiej właśnie magicznej krainy, aby prosić mnie o rękę?

Bieszczadzka jesień jest niezwykle malownicza. Skarbnik Stwórcy sypie hojną garścią złoto, rubiny i diamenty po dziewiczych lasach i połoninach tej dzikiej krainy…

Ramzes, nowofundland o wyglądzie niedźwiedzia krążył wokół leśniczówki instynktownie wyczuwając nadciągające niebezpieczeństwo. Wierzył w swoją siłę i spryt. Zaczaił się w maliniaku i z uwagą obserwował okolicę.