W Łopience odbywały się do II wojny światowej największe w regionie odpusty. Już w 1757 r. Strzeleccy herbu Jastrzębiec ufundowali murowaną cerkiew parafialną pw. św. Paraskewii, w której umieszczono słynącą łaskami ikonę Matki Bożej z Dzieciątkiem. Ostatni odpust w Łopience odbył się w 1943 r.
Proces niszczenia cerkwi przyśpieszyli pasterze, którzy w jej murach trzymali owce i bydło. Wkrótce cerkiew została skazana na zagładę. W propozycjach z 1978 r. Wydziału Kultury i Sztuki Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Krośnie, dotyczących niezagospodarowanych obiektów pocerkiewnych, zapisano: dokonanie rozbiórki, a uzyskany kamień przeznaczyć na remont dróg leśnych.
Nadzieja na uratowanie cerkwi pojawiła się w 1982 r. Akdemicki Klub Turystyczny Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego założył w dolinie Łopienki bazę turystyczną. Ich sojusznikiem stało się Towarzystwo Opieki nad Zabytkami Sztuki Cerkiewnej.
W 1992 r. na wyremontowanych murach zrekonstruowano więźbę dachową, zgodnie z dawnym wyglądem cerkwi, a w 1993 r. położono blachę. Ogromny wkład w odbudowę cerkwi miał Pan Zbigniew Kaszuba. Dziś cerkiew w Łopience jest obiektem licznych odwiedzin pątników z całego świata. Wróciły też odpusty.
Cerkiew w Łopience odrodziła się jak Feniks z popiołów.
Z bieszczadzkim pozdrowieniem Jędruś Ciupaga